ineluctabilis
Latin
Étymologie
- De eluctābilis (« dont on peut venir à bout ») avec le préfixe in-.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | ineluctabilis | ineluctabilis | ineluctabile | ineluctabiles | ineluctabiles | ineluctabilia |
Vocatif | ineluctabilis | ineluctabilis | ineluctabile | ineluctabiles | ineluctabiles | ineluctabilia |
Accusatif | ineluctabilem | ineluctabilem | ineluctabile | ineluctabiles | ineluctabiles | ineluctabilia |
Génitif | ineluctabilis | ineluctabilis | ineluctabilis | ineluctabilium | ineluctabilium | ineluctabilium |
Datif | ineluctabili | ineluctabili | ineluctabili | ineluctabilibus | ineluctabilibus | ineluctabilibus |
Ablatif | ineluctabili | ineluctabili | ineluctabili | ineluctabilibus | ineluctabilibus | ineluctabilibus |
ineluctabilis \Prononciation ?\
- Inéluctable, dont on ne peut venir à bout.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « ineluctabilis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.