irrationalis
Latin
Étymologie
- De rationalis avec le préfixe in-.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | irrationalis | irrationalis | irrationale | irrationales | irrationales | irrationalia |
Vocatif | irrationalis | irrationalis | irrationale | irrationales | irrationales | irrationalia |
Accusatif | irrationalem | irrationalem | irrationale | irrationales | irrationales | irrationalia |
Génitif | irrationalis | irrationalis | irrationalis | irrationalium | irrationalium | irrationalium |
Datif | irrationali | irrationali | irrationali | irrationalibus | irrationalibus | irrationalibus |
Ablatif | irrationali | irrationali | irrationali | irrationalibus | irrationalibus | irrationalibus |
irrationalis \Prononciation ?\
- Irrationnel.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « irrationalis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.