radix
: Radix
Anglais
Étymologie
- (Siècle à préciser) Du latin radix.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
radix \ˈɹæd.ɪks\ ou \ˈɹeɪ.dɪks\ |
radixes ou radices \ˈɹæd.ɪ.ˌsiz\ ou \ˈɹeɪd.ɪ.ˌsiz\ |
radix \ˈɹæd.ɪks\ ou \ˈɹeɪ.dɪks\
Latin
Étymologie
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | radix | radicēs |
Vocatif | radix | radicēs |
Accusatif | radicĕm | radicēs |
Génitif | radicĭs | radiciŭm |
Datif | radicī | radicĭbŭs |
Ablatif | radicĕ | radicĭbŭs |
radix \Prononciation ?\ féminin
Dérivés
- rādīcālis (relatif à la racine, radical)
- rādīcālĭtĕr (radicalement, jusqu’à la racine)
- rādīcātus (qui a des racines - sens passif : enraciné)
- rādīcesco (prendre racine)
- rādīcĭna (petite racine)
- rādīcĭtŭs (jusqu’à la racine - radicalement, à fond)
- rādīco ou plutôt rādīcor (prendre racine)
- rādīcōsus (qui a beaucoup de racines)
- rādīcŭla (radicule)
Références
- « radix », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
Néerlandais
Étymologie
- (Siècle à préciser) Du latin radix.
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 48,5 % des Flamands,
- 47,6 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « radix [Prononciation ?] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.