unic
: únic
Roumain
Étymologie
- Du latin unicus.
Adjectif
Adjectif 4 formes |
Singulier | Pluriel | |||
---|---|---|---|---|---|
Masculin Neutre |
Féminin | Masculin | Féminin Neutre | ||
Nominatif Accusatif |
Indéfini | unic | unică | unici | unice |
Défini | unicul | unica | unicii | unicele | |
Datif Génitif |
Indéfini | unic | unice | unici | unice |
Défini | unicului | unicei | unicilor | unicelor |
unic \Prononciation ?\
- Unique.
- Unicul Inel : l'Anneau Unique.
Synonymes
- extraordinar
- incomparabil
- singur
- solitar
Antonymes
- general
- multiplu
Anagrammes
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.