ακούω
See also: ἀκούω
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀκούω.
Pronunciation
- IPA(key): [aˈkuo]
- Hyphenation: α‧κού‧ω
Verb
ακούω • (akoúo) (simple past άκουσα, passive ακούγομαι)
- (transitive) hear
- Άκουσα κάποια δυσάρεστα νέα. ― Ákousa kápoia dysáresta néa. ― I heard some bad news.
- (transitive) listen, listen to
- Άκουγαν τη διάλεξη. ― Ákougan ti diálexi. ― They listened to the lecture.
- Άκουσέ με! ― Ákousé me! ― Listen to me!
- (intransitive) hear (to have the ability to hear)
- Οι κωφοί δεν ακούνε. ― Oi kofoí den akoúne. ― Deaf people cannot hear.
Conjugation
ακούω, ακούγομαι/ακούομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ακούω | ακούσω | ακούγομαι, {ακούομαι}1 | ακουστώ, {ακουσθώ}2 |
| 2 sg | ακούς, {ακούεις}1 | ακούσεις | ακούγεσαι, {ακούεσαι} | ακουστείς, {‑σθείς} |
| 3 sg | ακούει | ακούσει | ακούγεται, {ακούεται} | ακουστεί, {‑σθεί} |
| 1 pl | ακούμε, {ακούομε} | ακούσουμε, [‑ομε] | ακουγόμαστε, {ακουόμαστε}, {ακουόμεθα} | ακουστούμε, {‑σθούμε} |
| 2 pl | ακούτε, {ακούετε} | ακούσετε | ακούγεστε, ακουγόσαστε, {ακούεστε}, {ακούεσθε} | ακουστείτε, {‑σθείτε} |
| 3 pl | ακούν(ε), {ακούουν} | ακούσουν(ε) | ακούγονται, {ακούονται} | ακουστούν(ε), {‑σθούν} |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | άκουγα, {άκουα}1 | άκουσα | ακουγόμουν(α), {ακουόμουν}1 | ακούστηκα, {ακούσθηκα}2 |
| 2 sg | άκουγες, {άκουες} | άκουσες | ακουγόσουν(α), {ακουόσουν} | ακούστηκες, {‑σθηκες} |
| 3 sg | άκουγε, {άκουε} | άκουσε | ακουγόταν(ε), {ακουόταν} | ακούστηκε, {‑σθηκε} |
| 1 pl | ακούγαμε, {ακούαμε} | ακούσαμε | ακουγόμασταν, (‑όμαστε), {ακουόμασταν} | ακουστήκαμε, {‑σθήκαμε} |
| 2 pl | ακούγατε, {ακούατε} | ακούσατε | ακουγόσασταν, (‑όσαστε), {ακουόσασταν} | ακουστήκατε, {‑σθήκατε} |
| 3 pl | άκουγαν, ακούγαν(ε), {άκουαν} | άκουσαν, ακούσαν(ε) | ακούγονταν, (ακουγόντουσαν), {ακούονταν} | ακούστηκαν, ακουστήκαν(ε), {‑σθηκαν} |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ακούω ➤ | θα ακούσω ➤ | θα ακούγομαι / {ακούομαι} ➤ | θα ακουστώ / {‑σθώ} ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ακούς / {ακούεις}, … | θα ακούσεις, … | θα ακούγεσαι / {ακούεσαι}, … | θα ακουστείς / {‑σθείς}, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ακούσει | έχω, έχεις, … ακουστεί {‑σθεί} | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ακούσει | είχα, είχες, … ακουστεί {‑σθεί} | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ακούσει | θα έχω, έχεις, … ακουστεί {‑σθεί} | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | άκουγε, άκου, {άκουε}1 | άκουσε, άκου, {άκουσον}3 | — | |
| 2 pl | ακούτε, {ακούετε}1 | ακούστε, {ακούσατε}3 | ακούγεστε, {ακούεσθε}1 | ακουστείτε, {‑σθείτε}2 |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ακούγοντας, {ακούοντας}1 ➤ | {ακουόμενος, ‑ομένη, ‑όμενο} ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ακούσει ➤ | ακουσμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ακούσει | ακουστεί, {‑σθεί}2 | ||
| Notes | 1. Rare forms like {ακούεις} after the ancient ἀκούω are found in literature and dialectal speech. 2. Passive forms with {-σθ-} {ακούσθηκα} are learned alternatives of the common forms with ‑στ- ακούστηκα 3. Imperative archaic forms in set phrases: άκουσον, άκουσον! & ακούσατε! • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Derived terms
- άκουσον, άκουσον (ákouson, ákouson)! (ἄκουσον, ἄκουσον!)
- ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω (o échon óta akoúein akouéto) (ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω) (Luke, 8.8, et alibi)
- πάταξον μεν, άκουσον δε (pátaxon men, ákouson de, “smite, but hear me”) (πάταξον μέν, ἄκουσον δέ) (Plutarch, Parallel Lives, Themistocles, 11.3)
- ακούω τα εξ αμάξης (akoúo ta ex amáxis)
- ακούω τα σχολιανά μου (akoúo ta scholianá mou)
- ακούω τον αναβαλλόμενο (akoúo ton anavallómeno)
- ακούω τον εξάψαλμο (akoúo ton exápsalmo)
- τα ακούω (ta akoúo)
Related terms
- ακοή f (akoḯ, “hearing”)
- ακοόγραμμα n (akoógramma, “audiogramme”)
- ακοομετρία f (akoometría, “audiometry”)
- άκουσμα n (ákousma, “hearing”)
- ακουστική f (akoustikí, “acoustics, acoustics”)
- ακουστικό n (akoustikó, “headphone, receiver”)
- ακουστικός (akoustikós, “acoustic”, adjective)
- ακουστικότητα f (akoustikótita, “audibility”)
- ακουστός (akoustós, “audibile”)
- ανυπακοή f (anypakoḯ, “disobedience”)
- βαριακούω (variakoúo, “hard of hearing”)
- εισακούω (eisakoúo, “listen and grant”)
- εξυπακούεται (exypakoúetai, “understood”)
- καλακούω (kalakoúo, “hear well”)
- κοσμοξακουσμένος (kosmoxakousménos, “world-famous”)
- κοσμοξάκουστος (kosmoxákoustos, “world-famous”)
- κρυφακούω (kryfakoúo, “eavesdrop”)
- ματακούω (matakoúo, “hear again”) (colloquial)
- ξακουσμένος (xakousménos, “famous”)
- ξακουστός (xakoustós, “famous”)
- ξανακούω (xanakoúo, “hear again”)
- οπτικοακουστικός (optikoakoustikós, “audiovisual”)
- παρακοή (parakoḯ, “disobedience”)
- παράκουος (parákouos, “disobedient”)
- παράκουσμα (parákousma, “mishearing; disobedince”)
- παρακούω (parakoúo, “mishear; disobey”)
- πρωτάκουστος (protákoustos, “unprecedented”)
- υπακοή f (ypakoḯ, “obedience”)
- υπάκουος (ypákouos, “obedient”)
- υπακούω (ypakoúo, “obey”)
- ωτακουστής m (otakoustís, “eavesdropper”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.