ανάποδος

From Byzantine Greek ἀνάποδος (anápodos), from ἀνα- (ana-, “back, backwards”) + ποδός (podós, “foot”).

• IPA^(key): /aˈnapoðos/
• Hyphenation: α‧νά‧πο‧δος

ανάποδος • (anápodos) m (feminine ανάποδη, neuter ανάποδο)

1. reverse, opposite, contrary (in the other direction or the exact inverse of something)

   παίρνω ανάποδες ― paírno anápodes ― I get pissed off, I get very angry

   Έκανε το ανάποδο από ότι του είπα. ― Ékane to anápodo apó óti tou eípa. ― He did the opposite of what I told him.

   Το αμάξι ήρθε από την ανάποδη πλευρά. ― To amáxi írthe apó tin anápodi plevrá. ― The car came from the opposite side.

2. (of days) off (in which a person is not performing up to their usual level or ability)

   Ήταν μια από τις ανάποδες μέρες μου. ― Ítan mia apó tis anápodes méres mou. ― It was one of my off days.

3. (of people) awkward, crabbed, cantankerous, contrary (ill-tempered or strange in behaviour and relations with others)

   Η γιαγιά της είναι πολύ ανάποδη γυναίκα. ― I giagiá tis eínai polý anápodi gynaíka. ― Her granny is a very cantankerous woman.

   Είναι ανάποδος και παίρνει στραβά ό,τι του λέει κανείς. ― Eínai anápodos kai paírnei stravá ó,ti tou léei kaneís. ― He's contrary and takes everything anyone says to him the wrong way.

4. (of items) awkward, unwieldy (difficult to use)

   Δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό το ανάποδο εργαλείο! ― Den boró na chrisimopoiíso aftó to anápodo ergaleío! ― I can't use this unwieldy tool!

• (contrary to expectactions, off): αντίξοος (antíxoos), δυσμενής (dysmenís)
• (cantankerous, awkward, contrary): στριμμένος (strimménos), δύσκολος (dýskolos). ιδιότροπος (idiótropos)
• (unwieldy): δύσχρηστος (dýschristos)

• (going well, favourable): ευνοϊκός (evnoïkós)

• ανάποδα (anápoda, “upside down, inside out, backwards”, adverb)
• ανάποδη f (anápodi, “backhander (slap)”)

• αναποδιά f (anapodiá)
• αναποδιάζω (anapodiázo)
• αναποδιάρης (anapodiáris, “spoilsport”)
• αναπόδιαση f (anapódiasi)
• αναπόδιασμα n (anapódiasma)
• αναποδιασμένος (anapodiasménos, participle)
• αναποδίζω (anapodízo, “to go backwards”)
• αναπόδιση f (anapódisi), αναπόδισις (“reversing backwards”)
• αναποδισμός m (anapodismós, “return”)
• αναποδιστής (anapodistís, “hinderer”)
• αναποδοβολώ (anapodovoló, “turn upside down”) (vernacular)
• αναποδογύρης (anapodogýris, “sodomite”)
• αναποδογυρίζω (anapodogyrízo, “turn upside down”) & related
• αναποδoκαημένος (anapodokaïménos, “mounring for unexpected loss”)
• αναποδοκάραβο n (anapodokáravo) (demotic)
• αναποδόλογο n (anapodólogo) (rare)
• αναποδολογώ (anapodologó) (rare)

ανάποδος • (anápodos) m (plural ανάποδοι, feminine ανάποδη)

1. (colloquial) spoilsport, killjoy (person who is anti-fun, or prevents others from having fun)

   Μην είσαι ανάποδος, έλα στο πάρτι! ― Min eísai anápodos, éla sto párti! ― Don't be a spoilsport, come to the party!

• δύστροπος (dýstropos)
• αναποδιάρης (anapodiáris)
• στραβόξυλο n (stravóxylo)

• Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας [Modern Greek Dictionary] (in Greek), 2nd edition, Athens: Lexicology Centre
• Dimitrakos, Dimitrios B. (1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia