απελαύνω

Greek

Verb

απελαύνω • (apelávno) (simple past απέλασα, απήλασα, passive απελαύνομαι)

  1. expel, deport, extradite (from a country)

Conjugation
απελαύνω   απελαύνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg απελαύνω απελάσω απελαύνομαι απελαθώ
2 sg απελαύνεις απελάσεις απελαύνεσαι απελαθείς
3 sg απελαύνει απελάσει απελαύνεται απελαθεί
1 pl απελαύνουμε, [‑ομε] απελάσουμε, [‑ομε] απελαυνόμαστε απελαθούμε
2 pl απελαύνετε απελάσετε απελαύνεστε, απελαυνόσαστε απελαθείτε
3 pl απελαύνουν(ε) απελάσουν(ε) απελαύνονται απελαθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg απέλαυνα, απήλαυνα απέλασα, απήλασα απελαυνόμουν(α) απελάθηκα
2 sg απέλαυνες, απήλαυνες απέλασες, απήλασες απελαυνόσουν(α) απελάθηκες
3 sg απέλαυνε, απήλαυνε απέλασε, απήλασε απελαυνόταν(ε) απελάθηκε
1 pl απελαύναμε απελάσαμε απελαυνόμασταν, (‑όμαστε) απελαθήκαμε
2 pl απελαύνατε απελάσατε απελαυνόσασταν, (‑όσαστε) απελαθήκατε
3 pl απέλαυναν, απελαύναν(ε), απήλαυναν απέλασαν, απελάσαν(ε), απήλασαν απελαύνονταν, (απελαυνόντουσαν) απελάθηκαν, απελαθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα απελαύνω ➤ θα απελάσω ➤ θα απελαύνομαι ➤ θα απελαθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα απελαύνεις, … θα απελάσεις, … θα απελαύνεσαι, … θα απελαθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … απελάσει   έχω, έχεις, … απελαθεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … απελάσει   είχα, είχες, … απελαθεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … απελάσει   θα έχω, θα έχεις, … απελαθεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg απέλαυνε απέλασε, απήλασε — απελάσου
2 pl απελαύνετε απελάστε απελαύνεστε απελαθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ απελαύνοντας ➤ απελαυνόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας απελάσει ➤ —
Nonfinite form➤ απελάσει απελαθεί
Notes    • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.