αποδέχομαι
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀποδέχομαι (apodékhomai), equivalent to απο- (apo-) + δέχομαι (déchomai, “to accept”).
Conjugation
αποδέχομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | αποδέχομαι | θα αποδέχομαι | αποδεχόμουν, αποδεχόμουνα |
| 2nd person | αποδέχεσαι | θα αποδέχεσαι | αποδεχόσουν, αποδεχόσουνα | |
| 3rd person | αποδέχεται | θα αποδέχεται | αποδεχόταν, αποδεχότανε | |
| 1st person | pl | αποδεχόμαστε | θα αποδεχόμαστε | αποδεχόμασταν, αποδεχόμαστε2 |
| 2nd person | αποδέχεστε, αποδεχόσαστε1 | θα αποδέχεστε, αποδεχόσαστε1 | αποδεχόσασταν, αποδεχόσαστε2 | |
| 3rd person | αποδέχονται | θα αποδέχονται | αποδέχονταν, αποδεχόντανε, αποδεχόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | αποδεχθώ, αποδεχτώ | θα αποδεχθώ, θα αποδεχτώ | αποδέχθηκα, αποδέχτηκα |
| 2nd person | αποδεχθείς, αποδεχτείς | θα αποδεχθείς, αποδεχτείς | αποδέχθηκες, αποδέχτηκες | |
| 3rd person | αποδεχθεί, αποδεχτεί | θα αποδεχθεί, αποδεχτεί | αποδέχθηκε, αποδέχτηκε | |
| 1st person | pl | αποδεχθούμε, αποδεχτούμε | θα αποδεχθούμε, αποδεχτούμε | αποδεχθήκαμε, αποδεχτήκαμε |
| 2nd person | αποδεχθείτε, αποδεχτείτε | θα αποδεχθείτε, αποδεχτείτε | αποδεχθήκατε, αποδεχτήκατε | |
| 3rd person | αποδεχθούν, αποδεχτούν, αποδεχθούνε, αποδεχτούνε | θα αποδεχθούν, θα αποδεχτούν, θα αποδεχθούνε, θα αποδεχτούνε | αποδέχθηκαν, αποδέχτηκαν, αποδεχθήκανε, αποδεχτήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | αποδέξου | |
| 2nd person | pl | —3 | αποδεχθείτε, αποδεχτείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω αποδεχθεί, έχεις αποδεχθεί έχει αποδεχθεί, …; έχω αποδεχτεί, έχεις αποδεχτεί έχει αποδεχτεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω αποδεχθεί, θα έχεις αποδεχθεί, θα έχει αποδεχθεί, …; θα έχω αποδεχτεί, θα έχεις αποδεχτεί, θα έχει αποδεχτεί, … | |||
| Past perfect | είχα αποδεχθεί, είχες αποδεχθεί, είχε αποδεχθεί, … ; είχα αποδεχτεί, είχες αποδεχτεί, είχε αποδεχτεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.