αρκώ
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀρκέω (arkéō).
Pronunciation
- IPA(key): /aɾˈko/
- Hyphenation: αρ‧κώ
Verb
αρκώ • (arkó) (simple past άρκεσα, passive αρκούμαι)
- suffice, be enough, be sufficient
- have enough, be satisfied
Conjugation
αρκώ
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | αρκώ | αρκούσα | θα αρκώ | να αρκώ | |
2s | αρκείς | αρκούσες | θα αρκείς | να αρκείς | — |
3s | αρκεί | αρκούσε | θα αρκεί | να αρκεί | |
1p | αρκούμε | αρκούσαμε | θα αρκούμε | να αρκούμε | |
2p | αρκείτε | αρκούσατε | θα αρκείτε | να αρκείτε | αρκείτε |
3p | αρκούν, αρκούνε | αρκούσαν, αρκούσανε | θα αρκούν, θα αρκούνε | να αρκούν, να αρκούνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | αρκέσω | άρκεσα | θα αρκέσω | να αρκέσω | |
2s | αρκέσεις | άρκεσες | θα αρκέσεις | να αρκέσεις | άρκεσε |
3s | αρκέσει | άρκεσε | θα αρκέσει | να αρκέσει | |
1p | αρκέσουμε, αρκέσομε | αρκέσαμε | θα αρκέσουμε, θα αρκέσομε | να αρκέσουμε, να αρκέσομε | |
2p | αρκέσετε | αρκέσατε | θα αρκέσετε | να αρκέσετε | αρκέστε, αρκέσετε |
3p | αρκέσουν, αρκέσουνε | άρκεσαν, αρκέσαν, αρκέσανε | θα αρκέσουν, θα αρκέσουνε | να αρκέσουν, να αρκέσουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω αρκέσει | είχα αρκέσει | θα έχω αρκέσει | να έχω αρκέσει | |
2s | έχεις αρκέσει | είχες αρκέσει | θα έχεις αρκέσει | να έχεις αρκέσει | |
3s | έχει αρκέσει | είχε αρκέσει | θα έχει αρκέσει | να έχει αρκέσει | |
1p | έχουμε αρκέσει | είχαμε αρκέσει | θα έχουμε αρκέσει | να έχουμε αρκέσει | |
2p | έχετε αρκέσει | είχατε αρκέσει | θα έχετε αρκέσει | να έχετε αρκέσει | |
3p | έχουν αρκέσει | είχαν αρκέσει | θα έχουν αρκέσει | να έχουν αρκέσει | |
Participle: | αρκώντας | Non-finite ‡ | αρκέσει | 76, εσ, 2B1d, 2Β1 | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.