γελιέμαι
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /ʝelˈʝeme/
- Hyphenation: γε‧λιέ‧μαι
Verb
γελιέμαι • (geliémai) passive (simple past γελάστηκα, active γελάω)
- passive formal of γελάω (geláo).
- (figuratively) be mistaken, be wrong
- Γελαστικά και πήρα τον λάθος δρόμο. ― Gelastiká kai píra ton láthos drómo. ― I made a mistake and took the wrong road.
- Είσαι γελασμένος άμα νομίζεις ότι θα το ανεχθεί αυτό. ― Eísai gelasménos áma nomízeis óti tha to anechtheí aftó. ― You are mistaken if you think he'll tolerate that.
Conjugation
γελιέμαι
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | γελιέμαι | γελιόμουν, γελιόμουνα | θα γελιέμαι | να γελιέμαι | |
2s | γελιέσαι | γελιόσουν, γελιόσουνα | θα γελιέσαι | να γελιέσαι | — |
3s | γελιέται | γελιόταν, γελιότανε | θα γελιέται | να γελιέται | |
1p | γελιόμαστε | γελιόμαστε, γελιόμασταν | θα γελιόμαστε | να γελιόμαστε | |
2p | γελιέστε, γελιόσαστε | γελιόσαστε, γελιόσασταν | θα γελιέστε, θα γελιόσαστε | να γελιέστε, να γελιόσαστε | γελιέστε |
3p | γελιούνται, γελιόνται | γελιόνταν, γελιούνταν, γελιόντουσαν, γελιόντανε | θα γελιούνται, θα γελιόνται | να γελιούνται, να γελιόνται | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | γελαστώ | γελάστηκα | θα γελαστώ | να γελαστώ | |
2s | γελαστείς | γελάστηκες | θα γελαστείς | να γελαστείς | γελάσου |
3s | γελαστεί | γελάστηκε | θα γελαστεί | να γελαστεί | |
1p | γελαστούμε | γελαστήκαμε | θα γελαστούμε | να γελαστούμε | |
2p | γελαστείτε | γελαστήκατε | θα γελαστείτε | να γελαστείτε | γελαστείτε |
3p | γελαστούν, γελαστούνε | γελάστηκαν, γελαστήκανε, γελαστήκαν | θα γελαστούν, θα γελαστούνε | να γελαστούν, να γελαστούνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω γελαστεί | είχα γελαστεί | θα έχω γελαστεί | να έχω γελαστεί | |
2s | έχεις γελαστεί | είχες γελαστεί | θα έχεις γελαστεί | να έχεις γελαστεί | |
3s | έχει γελαστεί | είχε γελαστεί | θα έχει γελαστεί | να έχει γελαστεί | |
1p | έχουμε γελαστεί | είχαμε γελαστεί | θα έχουμε γελαστεί | να έχουμε γελαστεί | |
2p | έχετε γελαστεί | είχατε γελαστεί | θα έχετε γελαστεί | να έχετε γελαστεί | |
3p | έχουν γελαστεί | είχαν γελαστεί | θα έχουν γελαστεί | να έχουν γελαστεί | |
Alternative* perfect: | είμαι (είσαι, είναι, είμαστε, είστε, είναι) γελασμένος, -η, -ο | ||||
pluperfect: | ήμουν (ήσουν, ήταν, ήμαστε, ήσαστε, ήταν) γελασμένος, -η, -ο | ||||
future perfect: | θα είμαι (θα είσαι, θα είναι, θα είμαστε, θα είστε, θα είναι) γελασμένος, -η, -ο | ||||
subjunctive: | να είμαι (να είσαι, να είναι, να είμαστε, να είστε, να είναι) γελασμένος, -η, -ο | ||||
Participle: | — | Non-finite ‡ | γελαστεί | 59 ιέμαι | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.