εμπιστεύομαι
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἐμπιστεύομαι (empisteúomai), from ἐν (en, “in”) + πιστεύω (pisteúō, “believe”).
Pronunciation
- IPA(key): /embisˈtevome/
- Hyphenation: ε‧μπι‧στεύ‧ο‧μαι
Verb
εμπιστεύομαι • (empistévomai) deponent (simple past εμπιστεύτηκα, εμπιστεύθηκα)
Conjugation
εμπιστεύομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | εμπιστεύομαι | θα εμπιστεύομαι | εμπιστευόμουν, εμπιστευόμουνα |
| 2nd person | εμπιστεύεσαι | θα εμπιστεύεσαι | εμπιστευόσουν, εμπιστευόσουνα | |
| 3rd person | εμπιστεύεται | θα εμπιστεύεται | εμπιστευόταν, εμπιστευότανε | |
| 1st person | pl | εμπιστευόμαστε | θα εμπιστευόμαστε | εμπιστευόμασταν, εμπιστευόμαστε2 |
| 2nd person | εμπιστεύεστε, εμπιστευόσαστε1 | θα εμπιστεύεστε, εμπιστευόσαστε1 | εμπιστευόσασταν, εμπιστευόσαστε2 | |
| 3rd person | εμπιστεύονται | θα εμπιστεύονται | εμπιστεύονταν, εμπιστευόντανε, εμπιστευόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | εμπιστευτώ, εμπιστευθώ | θα εμπιστευτώ, θα εμπιστευθώ | εμπιστεύτηκα, εμπιστεύθηκα |
| 2nd person | εμπιστευτείς, εμπιστευθείς | θα εμπιστευτείς, εμπιστευθείς | εμπιστεύτηκες, εμπιστεύθηκες | |
| 3rd person | εμπιστευτεί, εμπιστευθεί | θα εμπιστευτεί, εμπιστευθεί | εμπιστεύτηκε, εμπιστεύθηκε | |
| 1st person | pl | εμπιστευτούμε, εμπιστευθούμε | θα εμπιστευτούμε, εμπιστευθούμε | εμπιστευτήκαμε, εμπιστευθήκαμε |
| 2nd person | εμπιστευτείτε, εμπιστευθείτε | θα εμπιστευτείτε, εμπιστευθείτε | εμπιστευτήκατε, εμπιστευθήκατε | |
| 3rd person | εμπιστευτούν, εμπιστευθούν, εμπιστευτούνε, εμπιστευθούνε | θα εμπιστευτούν, θα εμπιστευθούν, θα εμπιστευτούνε, θα εμπιστευθούνε | εμπιστεύτηκαν, εμπιστεύθηκαν, εμπιστευτήκανε, εμπιστευθήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | εμπιστεύσου | |
| 2nd person | pl | —3 | εμπιστευτείτε, εμπιστευθείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω εμπιστευτεί, έχεις εμπιστευτεί έχει εμπιστευτεί, …; έχω εμπιστευθεί, έχεις εμπιστευθεί έχει εμπιστευθεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω εμπιστευτεί, θα έχεις εμπιστευτεί, θα έχει εμπιστευτεί, …; θα έχω εμπιστευθεί, θα έχεις εμπιστευθεί, θα έχει εμπιστευθεί, … | |||
| Past perfect | είχα εμπιστευτεί, είχες εμπιστευτεί, είχε εμπιστευτεί, … ; είχα εμπιστευθεί, είχες εμπιστευθεί, είχε εμπιστευθεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful | ||||
Derived terms
- εμπιστοσύνη f (empistosýni, “trust, confidence”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.