νεκροτομείο

νεκροτομή (nekrotomí, “autopsy”) +‎ -είο (-eío). First attested 1876.

• IPA^(key): /nekɾotoˈmio/
• Hyphenation: νε‧κρο‧το‧μεί‧ο

νεκροτομείο • (nekrotomeío) n (plural νεκροτομεία)

1. morgue, mortuary (specifically, ones in which autopsies are carried out to determine cause of death), autopsy room

   Οι φοιτητές ιατρικής διενεργούν νεκροτομή στο νεκροτομείο. ― Oi foitités iatrikís dienergoún nekrotomí sto nekrotomeío. ― The medical students are carrying out an autopsy in the morgue.

• νεκροθάλαμος m (nekrothálamos, “morgue, mortuary”) (where the bodies are kept before burial)
• νεκροφυλακείο n (nekrofylakeío, “morgue, mortuary”) (where the bodies are kept before burial)
• νεκροστάσιο n (nekrostásio, “morgue, mortuary, viewing room”) (where the bodies are kept before burial)