παραλαμβάνω

Ancient Greek

Alternative forms

παλλαμβάνω (pallambánō) – Cretan

Etymology

From πᾰρᾰ́ (pará) +‎ λᾰμβᾰ́νω (lambánō, “to take, receive”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rá.lam.bá.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈra.lamˈba.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈra.lamˈba.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈra.lamˈba.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈra.lamˈba.no/

Verb

πᾰρᾰ́λᾰμβᾰ́νω • (parálambánō)

to receive from another
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.120
- Inscriptiones Graecae 4697.1
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 3.14.12
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 698E
- 391 BCE, Aristophanes, Assemblywomen 107
- 389 BCE – 314 BCE, Aeschines, Against Timarchus 43
- 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Evergus and Mnesibulus 32
- 440 BCE – 390 BCE, Andocides, On the Mysteries 108
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 5.105
- 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, On the Peace 102
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.51
- 413 BCE, Euripides, Ion 814
- 445 BCE – 380 BCE, Lysias, Against Theomnestus 1 5
- 361 BCE, Demosthenes, Against Midias 157
- 380 BCE, Plato, The Republic 330A
- 408 BCE, Euripides, The Phoenician Women 1611
- Inscriptiones Graecae 123.53
- Inscriptiones Graecae 145.146
1. to take upon oneself, undertake
  - 424 BCE, Aristophanes, The Knights 344
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.38
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.988E
2. to take in pledge
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.136
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.211
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.19
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.16
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Alcib. 26
  - 110 CE – 180 CE, Pausianas Periegeta, Description of Greece 6.4.1
3. to receive by hearing or report, to ascertain
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.19
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.55
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.148
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.102
  - 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 12.22.5
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.898B
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laches 197D
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Meteorology 2.7.1
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Poetics 14.10
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.850E
4. to take up, catch up
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.121
  - 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 33.16.9
  - 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 6.58.1
(with personal accusative) to take to oneself, associate with oneself
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.155
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Oeconomicus 7.6
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.113
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.76
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.121.4
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.111
- 380 BCE, Plato, The Republic 369B
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nicomachean Ethics 3.3.10
- 400 BCE – 387 BCE, Plato, Apology 18B
- 380 BCE, Plato, The Republic 460B
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, First Alcibiades 121E
- 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Evergus and Mnesibulus 67
1. to invite
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.154
  - Alciphron, 3 46
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.40B
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Lycurgus 20
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.461D
2. to wait for, intercept
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.203
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Constitution of Sparta 5.2, (compare Anabasis 7.7.47)
3. to take prisoner
  - 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 3.69.2

Inflection

Present: παραλαμβάνω, παραλαμβάνομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παραλαμβάνω	παραλαμβάνεις	παραλαμβάνει	παραλαμβάνετον	παραλαμβάνετον	παραλαμβάνομεν	παραλαμβάνετε	παραλαμβάνουσῐ(ν)
	subjunctive	παραλαμβάνω	παραλαμβάνῃς	παραλαμβάνῃ	παραλαμβάνητον	παραλαμβάνητον	παραλαμβάνωμεν	παραλαμβάνητε	παραλαμβάνωσῐ(ν)
	optative	παραλαμβάνοιμῐ	παραλαμβάνοις	παραλαμβάνοι	παραλαμβάνοιτον	παραλαμβανοίτην	παραλαμβάνοιμεν	παραλαμβάνοιτε	παραλαμβάνοιεν
	imperative		παραλάμβανε	παραλαμβανέτω	παραλαμβάνετον	παραλαμβανέτων		παραλαμβάνετε	παραλαμβανόντων
middle/ passive	indicative	παραλαμβάνομαι	παραλαμβάνει/ παραλαμβάνῃ	παραλαμβάνεται	παραλαμβάνεσθον	παραλαμβάνεσθον	παραλαμβανόμεθᾰ	παραλαμβάνεσθε	παραλαμβάνονται
	subjunctive	παραλαμβάνωμαι	παραλαμβάνῃ	παραλαμβάνηται	παραλαμβάνησθον	παραλαμβάνησθον	παραλαμβανώμεθᾰ	παραλαμβάνησθε	παραλαμβάνωνται
	optative	παραλαμβανοίμην	παραλαμβάνοιο	παραλαμβάνοιτο	παραλαμβάνοισθον	παραλαμβανοίσθην	παραλαμβανοίμεθᾰ	παραλαμβάνοισθε	παραλαμβάνοιντο
	imperative		παραλαμβάνου	παραλαμβανέσθω	παραλαμβάνεσθον	παραλαμβανέσθων		παραλαμβάνεσθε	παραλαμβανέσθων
		active				middle/passive
infinitive		παραλαμβάνειν				παραλαμβάνεσθαι
participle		παραλαμβάνων, παραλαμβάνουσᾰ, παραλάμβανον				παραλαμβανόμενος, παραλαμβανομένη, παραλαμβανόμενον

Future: παραλήψομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	παραλήψομαι	παραλήψει/ παραλήψῃ	παραλήψεται	παραλήψεσθον	παραλήψεσθον	παραληψόμεθᾰ	παραλήψεσθε	παραλήψονται
middle	optative	παραληψοίμην	παραλήψοιο	παραλήψοιτο	παραλήψοισθον	παραληψοίσθην	παραληψοίμεθᾰ	παραλήψοισθε	παραλήψοιντο
		infinitive				participle
infinitive		παραλήψεσθαι				παραληψόμενος, παραληψομένη, παραληψόμενον

Future: παραλάμψομαι (Ionic)

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	παραλάμψομαι	παραλάμψει/ παραλάμψῃ	παραλάμψεται	παραλάμψεσθον	παραλάμψεσθον	παραλαμψόμεθᾰ	παραλάμψεσθε	παραλάμψονται
middle	optative	παραλαμψοίμην	παραλάμψοιο	παραλάμψοιτο	παραλάμψοισθον	παραλαμψοίσθην	παραλαμψοίμεθᾰ	παραλάμψοισθε	παραλάμψοιντο
		infinitive				participle
infinitive		παραλάμψεσθαι				παραλαμψόμενος, παραλαμψομένη, παραλαμψόμενον

References

παραλαμβάνω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
παραλαμβάνω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
παραλαμβάνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
G3880 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Greek

Alternative forms

παραλαβαίνω (paralavaíno) (colloquial)

Verb

παραλαμβάνω • (paralamváno) (simple past παρέλαβα, passive παραλαμβάνομαι)

receive, take delivery of
collect

Conjugation

παραλαμβάνω

	Present →	Imperfect →	Continuous future →	Continuous subjunctive →	Imperative →
1s	παραλαμβάνω	παραλάμβανα	θα παραλαμβάνω	να παραλαμβάνω
2s	παραλαμβάνεις	παραλάμβανες	θα παραλαμβάνεις	να παραλαμβάνεις	παραλάμβανε
3s	παραλαμβάνει	παραλάμβανε	θα παραλαμβάνει	να παραλαμβάνει

1p	παραλαμβάνουμε, παραλαμβάνομε	παραλαμβάναμε	θα παραλαμβάνουμε, παραλαμβάνομε	να παραλαμβάνουμε, παραλαμβάνομε
2p	παραλαμβάνετε	παραλαμβάνατε	θα παραλαμβάνετε	να παραλαμβάνετε	παραλαμβάνετε
3p	παραλαμβάνουν, παραλαμβάνουνε	παραλάμβαναν, παραλαμβάναν, παραλαμβάνανε	θα παραλαμβάνουν, παραλαμβάνουνε	να παραλαμβάνουν, παραλαμβάνουνε

	Dependent ^†	Simple past →	Simple future →	Simple subjunctive →	Imperative →
1s	παραλάβω	παρέλαβα	θα παραλάβω	να παραλάβω
2s	παραλάβεις	παρέλαβες	θα παραλάβεις	να παραλάβεις	παράλαβε
3s	παραλάβει	παρέλαβε	θα παραλάβει	να παραλάβει

1p	παραλάβουμε, παραλάβομε	παραλάβαμε	θα παραλάβουμε, παραλάβομε	να παραλάβουμε, παραλάβομε
2p	παραλάβετε	παραλάβατε	θα παραλάβετε	να παραλάβετε	παραλάβετε
3p	παραλάβουν, παραλάβουνε	παρέλαβαν, παραλάβαν, παραλάβανε	θα παραλάβουν, παραλάβουνε	να παραλάβουν, παραλάβουνε

	Perfect →	Pluperfect →	Future perfect →	Subjunctive →
1s	έχω παραλάβει	είχα παραλάβει	θα έχω παραλάβει	να έχω παραλάβει
2s	έχεις παραλάβει	είχες παραλάβει	θα έχεις παραλάβει	να έχεις παραλάβει
3s	έχει παραλάβει	είχε παραλάβει	θα έχει παραλάβει	να έχει παραλάβει

1p	έχουμε παραλάβει	είχαμε παραλάβει	θα έχουμε παραλάβει	να έχουμε παραλάβει
2p	έχετε παραλάβει	είχατε παραλάβει	θα έχετε παραλάβει	να έχετε παραλάβει
3p	έχουν παραλάβει	είχαν παραλάβει	θα έχουν παραλάβει	να έχουν παραλάβει

	Participle:	παραλαμβάνοντας	Non-finite ^‡	παραλάβει	165, 1a

	This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.