προλαβαίνω

Greek

Verb

προλαβαίνω • (prolavaíno) (simple past πρόλαβα)

  1. (transitive) avert, ward off
  2. (transitive) avoid, obviate
  3. (transitive) catch up

Conjugation
προλαβαίνω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  προλαβαίνω προλάβαινα θα προλαβαίνω να προλαβαίνω
2s  προλαβαίνεις προλάβαινες θα προλαβαίνεις να προλαβαίνεις προλάβαινε
3s  προλαβαίνει προλάβαινε θα προλαβαίνει να προλαβαίνει
1p  προλαβαίνουμε,  προλαβαίνομε προλαβαίναμε θα προλαβαίνουμε,  προλαβαίνομε να προλαβαίνουμε,  προλαβαίνομε
2p  προλαβαίνετε προλαβαίνατε θα προλαβαίνετε να προλαβαίνετε προλαβαίνετε
3p  προλαβαίνουν,  προλαβαίνουνε προλάβαιναν,  προλαβαίναν,  προλαβαίνανε θα προλαβαίνουν,  προλαβαίνουνε να προλαβαίνουν,  προλαβαίνουνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  προλάβω πρόλαβα θα προλάβω να προλάβω
2s  προλάβεις πρόλαβες θα προλάβεις να προλάβεις πρόλαβε
3s  προλάβει πρόλαβε θα προλάβει να προλάβει
1p  προλάβουμε,  προλάβομε προλάβαμε θα προλάβουμε,  προλάβομε να προλάβουμε,  προλάβομε
2p  προλάβετε προλάβατε θα προλάβετε να προλάβετε προλάβετε
3p  προλάβουν,  προλάβουνε πρόλαβαν,  προλάβαν,  προλάβανε θα προλάβουν,  προλάβουνε να προλάβουν,  προλάβουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω προλάβει είχα προλάβει θα έχω προλάβει να έχω προλάβει
2s  έχεις προλάβει είχες προλάβει θα έχεις προλάβει να έχεις προλάβει
3s  έχει προλάβει είχε προλάβει θα έχει προλάβει να έχει προλάβει
1p  έχουμε προλάβει είχαμε προλάβει θα έχουμε προλάβει να έχουμε προλάβει
2p  έχετε προλάβει είχατε προλάβει θα έχετε προλάβει να έχετε προλάβει
3p  έχουν προλάβει είχαν προλάβει θα έχουν προλάβει να έχουν προλάβει
Participle:   προλαβαίνοντας Non-finite ‡   προλάβει 200, 1a
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.