دان

Arabic

Etymology

From the root د ي ن‎ (d-y-n). Compare Hebrew דן‎.

Verb

دَانَ • (dāna) I, non-past يَدِينُ‎‎ (yadīnu) , passive participle مَدِين‎ (madīn) or مَدْيُون‎ (madyūn)

to owe (money)
to borrow
to lend
to compel
to render contemptible
to submit, to yield, to obey

Conjugation

Conjugation of

دَانَ

(form-I hollow, verbal noun دَيْن)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					دَيْن‎ dayn
active participle اِسْم الْفَاعِل					دَائِن‎ dāʾin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَدِين‎ madīn
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دِنْتُ‎ dintu	دِنْتَ‎ dinta	دَانَ dāna	دِنْتُمَا‎ dintumā	دَانَا‎ dānā	دِنَّا‎ dinnā	دِنْتُمْ‎ dintum	دَانُوا‎ dānū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دِنْتُ‎ dintu	دِنْتِ‎ dinti	دَانَتْ‎ dānat	دِنْتُمَا‎ dintumā	دَانَتَا‎ dānatā	دِنَّا‎ dinnā	دِنْتُنَّ‎ dintunna	دِنَّ‎ dinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَدِينُ‎ ʾadīnu	تَدِينُ‎ tadīnu	يَدِينُ‎ yadīnu	تَدِينَانِ‎ tadīnāni	يَدِينَانِ‎ yadīnāni	نَدِينُ‎ nadīnu	تَدِينُونَ‎ tadīnūna	يَدِينُونَ‎ yadīnūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَدِينُ‎ ʾadīnu	تَدِينِينَ‎ tadīnīna	تَدِينُ‎ tadīnu	تَدِينَانِ‎ tadīnāni	تَدِينَانِ‎ tadīnāni	نَدِينُ‎ nadīnu	تَدِنَّ‎ tadinna	يَدِنَّ‎ yadinna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَدِينَ‎ ʾadīna	تَدِينَ‎ tadīna	يَدِينَ‎ yadīna	تَدِينَا‎ tadīnā	يَدِينَا‎ yadīnā	نَدِينَ‎ nadīna	تَدِينُوا‎ tadīnū	يَدِينُوا‎ yadīnū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَدِينَ‎ ʾadīna	تَدِينِي‎ tadīnī	تَدِينَ‎ tadīna	تَدِينَا‎ tadīnā	تَدِينَا‎ tadīnā	نَدِينَ‎ nadīna	تَدِنَّ‎ tadinna	يَدِنَّ‎ yadinna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَدِنْ‎ ʾadin	تَدِنْ‎ tadin	يَدِنْ‎ yadin	تَدِينَا‎ tadīnā	يَدِينَا‎ yadīnā	نَدِنْ‎ nadin	تَدِينُوا‎ tadīnū	يَدِينُوا‎ yadīnū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَدِنْ‎ ʾadin	تَدِينِي‎ tadīnī	تَدِنْ‎ tadin	تَدِينَا‎ tadīnā	تَدِينَا‎ tadīnā	نَدِنْ‎ nadin	تَدِنَّ‎ tadinna	يَدِنَّ‎ yadinna
imperative الْأَمْر	m		دِنْ‎ din		دِينَا‎ dīnā			دِينُوا‎ dīnū
imperative الْأَمْر	f		دِينِي‎ dīnī		دِينَا‎ dīnā			دِنَّ‎ dinna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دِنْتُ‎ dintu	دِنْتَ‎ dinta	دِينَ‎ dīna	دِنْتُمَا‎ dintumā	دِينَا‎ dīnā	دِنَّا‎ dinnā	دِنْتُمْ‎ dintum	دِينُوا‎ dīnū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دِنْتُ‎ dintu	دِنْتِ‎ dinti	دِينَتْ‎ dīnat	دِنْتُمَا‎ dintumā	دِينَتَا‎ dīnatā	دِنَّا‎ dinnā	دِنْتُنَّ‎ dintunna	دِنَّ‎ dinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُدَانُ‎ ʾudānu	تُدَانُ‎ tudānu	يُدَانُ‎ yudānu	تُدَانَانِ‎ tudānāni	يُدَانَانِ‎ yudānāni	نُدَانُ‎ nudānu	تُدَانُونَ‎ tudānūna	يُدَانُونَ‎ yudānūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُدَانُ‎ ʾudānu	تُدَانِينَ‎ tudānīna	تُدَانُ‎ tudānu	تُدَانَانِ‎ tudānāni	تُدَانَانِ‎ tudānāni	نُدَانُ‎ nudānu	تُدَنَّ‎ tudanna	يُدَنَّ‎ yudanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُدَانَ‎ ʾudāna	تُدَانَ‎ tudāna	يُدَانَ‎ yudāna	تُدَانَا‎ tudānā	يُدَانَا‎ yudānā	نُدَانَ‎ nudāna	تُدَانُوا‎ tudānū	يُدَانُوا‎ yudānū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُدَانَ‎ ʾudāna	تُدَانِي‎ tudānī	تُدَانَ‎ tudāna	تُدَانَا‎ tudānā	تُدَانَا‎ tudānā	نُدَانَ‎ nudāna	تُدَنَّ‎ tudanna	يُدَنَّ‎ yudanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُدَنْ‎ ʾudan	تُدَنْ‎ tudan	يُدَنْ‎ yudan	تُدَانَا‎ tudānā	يُدَانَا‎ yudānā	نُدَنْ‎ nudan	تُدَانُوا‎ tudānū	يُدَانُوا‎ yudānū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُدَنْ‎ ʾudan	تُدَانِي‎ tudānī	تُدَنْ‎ tudan	تُدَانَا‎ tudānā	تُدَانَا‎ tudānā	نُدَنْ‎ nudan	تُدَنَّ‎ tudanna	يُدَنَّ‎ yudanna

Verb

دَانَ • (dāna) I, non-past يَدِينُ‎‎ (yadīnu)

(intransitive) to hold religion.

Conjugation

Conjugation of

دَانَ

(form-I hollow, verbal nouns دِين or دِيَانَة)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					دِين‎ or دِيَانَة‎ dīn or diyāna
active participle اِسْم الْفَاعِل					دَائِن‎ dāʾin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَدِين‎ madīn
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دِنْتُ‎ dintu	دِنْتَ‎ dinta	دَانَ dāna	دِنْتُمَا‎ dintumā	دَانَا‎ dānā	دِنَّا‎ dinnā	دِنْتُمْ‎ dintum	دَانُوا‎ dānū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دِنْتُ‎ dintu	دِنْتِ‎ dinti	دَانَتْ‎ dānat	دِنْتُمَا‎ dintumā	دَانَتَا‎ dānatā	دِنَّا‎ dinnā	دِنْتُنَّ‎ dintunna	دِنَّ‎ dinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَدِينُ‎ ʾadīnu	تَدِينُ‎ tadīnu	يَدِينُ‎ yadīnu	تَدِينَانِ‎ tadīnāni	يَدِينَانِ‎ yadīnāni	نَدِينُ‎ nadīnu	تَدِينُونَ‎ tadīnūna	يَدِينُونَ‎ yadīnūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَدِينُ‎ ʾadīnu	تَدِينِينَ‎ tadīnīna	تَدِينُ‎ tadīnu	تَدِينَانِ‎ tadīnāni	تَدِينَانِ‎ tadīnāni	نَدِينُ‎ nadīnu	تَدِنَّ‎ tadinna	يَدِنَّ‎ yadinna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَدِينَ‎ ʾadīna	تَدِينَ‎ tadīna	يَدِينَ‎ yadīna	تَدِينَا‎ tadīnā	يَدِينَا‎ yadīnā	نَدِينَ‎ nadīna	تَدِينُوا‎ tadīnū	يَدِينُوا‎ yadīnū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَدِينَ‎ ʾadīna	تَدِينِي‎ tadīnī	تَدِينَ‎ tadīna	تَدِينَا‎ tadīnā	تَدِينَا‎ tadīnā	نَدِينَ‎ nadīna	تَدِنَّ‎ tadinna	يَدِنَّ‎ yadinna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَدِنْ‎ ʾadin	تَدِنْ‎ tadin	يَدِنْ‎ yadin	تَدِينَا‎ tadīnā	يَدِينَا‎ yadīnā	نَدِنْ‎ nadin	تَدِينُوا‎ tadīnū	يَدِينُوا‎ yadīnū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَدِنْ‎ ʾadin	تَدِينِي‎ tadīnī	تَدِنْ‎ tadin	تَدِينَا‎ tadīnā	تَدِينَا‎ tadīnā	نَدِنْ‎ nadin	تَدِنَّ‎ tadinna	يَدِنَّ‎ yadinna
imperative الْأَمْر	m		دِنْ‎ din		دِينَا‎ dīnā			دِينُوا‎ dīnū
imperative الْأَمْر	f		دِينِي‎ dīnī		دِينَا‎ dīnā			دِنَّ‎ dinna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	—	—	دِينَ‎ dīna	—	—	—	—	—
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	—	—	—	—	—	—	—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	—	—	يُدَانُ‎ yudānu	—	—	—	—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	—	—	—	—	—	—	—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	—	—	يُدَانَ‎ yudāna	—	—	—	—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	—	—	—	—	—	—	—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	—	—	يُدَنْ‎ yudan	—	—	—	—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	—	—	—	—	—	—	—	—

Derived terms

كَمَا تَدِينُ تُدَانُ‎ (kamā tadīnu tudānu, proverb)

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “دان”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Kurdish

Etymology

From Proto-Indo-European *deh₃- (“to give”).

Verb

دان • (dan)

give (transfer the possession of something to someone else)

This Kurdish entry was created from the translations listed at give. It may be less reliable than other entries, and may be missing parts of speech or additional senses. Please also see دان in the Kurdish Wiktionary. This notice will be removed when the entry is checked. (more information) December 2007

Malay

Alternative forms

dan

Pronunciation

IPA^(key): /dan/
Rhymes: -dan, -an

Conjunction

دان (Rumi spelling dan‎)

and (used to connect two similar words, phrases, et cetera)

Descendants

Indonesian: dan

Persian

Etymology 1

From Middle Persian dʾn' (dān), from Proto-Iranian, from Proto-Indo-Iranian, from Proto-Indo-European *dʰoHnéh₂.

Alternative forms

دون‎ (dun) (eye-dialect)

Noun

دان • (dân)

grain

Derived terms

دانه‎ (dâne)
دان‌دان‎ (dân-dân)

References

Steingass, Francis Joseph (1892), “دان+dān”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul

Etymology 2

From Middle Persian -dʾn' (-dān).

Alternative forms

ـدون‎ (-dun) (eye-dialect)

Suffix

ـدان • (-dân)

holder, container

Derived terms

نمکدان‎ (namakdân)
قندان‎ (qandân)
چایدان‎ (čâydân)
جامه‌دان‎ (jâmedân)
تیردان‎ (tirdân)
شمعدان‎ (šam'dân)
چینه‌دان‎ (činedân)
سنگدان‎ (sangdân)
قلمدان‎ (qalamdân)
گلدان‎ (goldân)

دان

Arabic

Etymology

Verb

Conjugation

Verb

Conjugation

Derived terms

References

Kurdish

Etymology

Verb

Malay

Alternative forms

Pronunciation

Conjunction

Descendants

Persian

Etymology 1

Alternative forms

Noun

Derived terms

References

Etymology 2

Alternative forms

Suffix

Derived terms

See also