หัวขี้เลื่อย
Thai
Etymology
From หัว (hǔua, “head”) + ขี้เลื่อย (kîi-lʉ̂ai, “sawdust”); referring to a head that is filled with sawdust instead of a brain.
Pronunciation
| Orthographic | หัวขี้เลื่อย h ạ w kʰ ī ˆ e l ụ̄ ˋ ɒ y | |
| Phonemic | หัว-ขี้-เลื่อย h ạ w – kʰ ī ˆ – e l ụ̄ ˋ ɒ y | |
| Romanization | Paiboon | hǔua-kîi-lʉ̂ai |
| Royal Institute | hua-khi-lueai | |
| (standard) IPA(key) | /hua̯˩˩˦.kʰiː˥˩.lɯa̯j˥˩/ | |
Adjective
หัวขี้เลื่อย • (hǔua-kîi-lʉ̂ai)
- (idiomatic, derogatory, offensive) stupid; idiotic; unintelligent.
- ผการุ้ง (2017) กับดักเทพธิดา (in Thai), Bangkok: rawiyada, page 296
- อองเดรยิ้มเยาะส่ายหน้ากับหญิงงามหัวขี้เลื่อยที่เชื่อสิ่งที่เขาปรักปรำนิโคลัส
- ɔng-dree yím-yɔ́ sàai-nâa gàp yǐng ngaam hǔua-kîi-lʉ̂ai tîi chʉ̂ʉa sìng tîi kǎo bpràk-bpram ní-koo-lás
- Andre sneered [whilst] shaking his head to the beautiful, [but] airheaded, girl who bought what he had framed Nicholas for.
- อองเดรยิ้มเยาะส่ายหน้ากับหญิงงามหัวขี้เลื่อยที่เชื่อสิ่งที่เขาปรักปรำนิโคลัส
- “ลืมไปเลยว่าเคยลืม”, in จิตวิทยา (in Thai), Bangkok: วีเลิร์น, 2010, retrieved 2019-03-16
- จากที่เคยถูกสบประมาทว่าเป็นเด็กหัวขี้เลื่อยกลายมาเป็นคนที่ได้รับการยกย่องว่ามีความจำดีที่สุดในโลก
- jàak tîi kəəi tùuk sòp-bprà-màat wâa bpen dèk hǔua-kîi-lʉ̂ai glaai maa bpen kon tîi dâai ráp gaan-yók-yɔ̂ng wâa mii kwaam-jam dii tîi-sùt nai lôok
- [He] turned [himself] from [someone who] had been insulted as a thickheaded kid into a person who is honoured for having the best memory in the world.
- จากที่เคยถูกสบประมาทว่าเป็นเด็กหัวขี้เลื่อยกลายมาเป็นคนที่ได้รับการยกย่องว่ามีความจำดีที่สุดในโลก
- ผการุ้ง (2017) กับดักเทพธิดา (in Thai), Bangkok: rawiyada, page 296
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.