eyða

Icelandic

Etymology

From Old Norse eyða, from Proto-Germanic *auþijaną. Related to the adjective auðr (“empty, barren”) ( > Icelandic auður).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈeiːða/
    Rhymes: -eiːða
    Homophones: eiða

Verb

eyða (weak verb, third-person singular past indicative eyddi, supine eytt)

  1. to destroy, bring to nothing
    Allri borginni var gjörsamlega eytt í stríðinu.
    The entire city was completely destroyed in the war.
  2. to spend, waste
    Eyddu ekki tíma þínum í þess háttar vitleysu!
    Don't waste your time on that sort of nonsense!

Conjugation
eyða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að eyða
supine
(sagnbót)		 eytt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 eyðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég eyði við eyðum present
(nútíð)		 ég eyði við eyðum
þú eyðir þið eyðið þú eyðir þið eyðið
hann, hún, það eyðir þeir, þær, þau eyða hann, hún, það eyði þeir, þær, þau eyði
past
(þátíð)		 ég eyddi við eyddum past
(þátíð)		 ég eyddi við eyddum
þú eyddir þið eydduð þú eyddir þið eydduð
hann, hún, það eyddi þeir, þær, þau eyddu hann, hún, það eyddi þeir, þær, þau eyddu
imperative
(boðháttur)		 eyð (þú) eyðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
eyddu eyðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
eyðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að eyðast
supine
(sagnbót)		 eyðst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 eyðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég eyðist við eyðumst present
(nútíð)		 ég eyðist við eyðumst
þú eyðist þið eyðist þú eyðist þið eyðist
hann, hún, það eyðist þeir, þær, þau eyðast hann, hún, það eyðist þeir, þær, þau eyðist
past
(þátíð)		 ég eyddist við eyddumst past
(þátíð)		 ég eyddist við eyddumst
þú eyddist þið eyddust þú eyddist þið eyddust
hann, hún, það eyddist þeir, þær, þau eyddust hann, hún, það eyddist þeir, þær, þau eyddust
imperative
(boðháttur)		 eyðst (þú) eyðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
eyðstu eyðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
eyddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 eyddur eydd eytt eyddir eyddar eydd
accusative
(þolfall)		 eyddan eydda eytt eydda eyddar eydd
dative
(þágufall)		 eyddum eyddri eyddu eyddum eyddum eyddum
genitive
(eignarfall)		 eydds eyddrar eydds eyddra eyddra eyddra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 eyddi eydda eydda eyddu eyddu eyddu
accusative
(þolfall)		 eydda eyddu eydda eyddu eyddu eyddu
dative
(þágufall)		 eydda eyddu eydda eyddu eyddu eyddu
genitive
(eignarfall)		 eydda eyddu eydda eyddu eyddu eyddu

Synonyms

Noun

eyða f (genitive singular eyðu, nominative plural eyður)

  1. a blank
    Vinsamlegast fyllið í eyðurnar.
    Please fill in the blanks.

Declension
declension of eyða
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative eyða eyðan eyður eyðurnar
accusative eyðu eyðuna eyður eyðurnar
dative eyðu eyðunni eyðum eyðunum
genitive eyðu eyðunnar eyða/eyðna eyðanna/eyðnanna

Derived terms
  • eyðublað
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.