flairar
Catalan
Etymology
From Old Occitan, from Vulgar Latin, Late Latin flāgrāre, present active infinitive of flāgrō, by dissimilation from Latin frāgrō, from Proto-Indo-European *bʰreh₂gro-, from *bʰreh₂g- (“to smell”) + *-ro-. Compare Occitan flairar, French flairer, Portuguese cheirar.
Conjugation
Conjugation of flairar (first conjugation)
infinitive | flairar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | flairant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | flairat | flairada | |||||
plural | flairats | flairades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | flairo | flaires | flaira | flairem | flaireu | flairen | |
imperfect | flairava | flairaves | flairava | flairàvem | flairàveu | flairaven | |
future | flairaré | flairaràs | flairarà | flairarem | flairareu | flairaran | |
preterite | flairí | flairares | flairà | flairàrem | flairàreu | flairaren | |
conditional | flairaria | flairaries | flairaria | flairaríem | flairaríeu | flairarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | flairi | flairis | flairi | flairem | flaireu | flairin | |
imperfect | flairés | flairessis | flairés | flairéssim | flairéssiu | flairessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | flaira | flairi | flairem | flaireu | flairin |
Synonyms
- (to sense smell): olorar
- (to have smell): fer olor
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.