flytja

Icelandic

Etymology

From Old Norse flytja, from Proto-Germanic *flutjaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈflɪːtja/
  • Rhymes: -ɪːtja

Verb

flytja (weak verb, third-person singular past indicative flutti, supine flutt)

  1. (transitive, with accusative) to move, to relocate (something or someone)
  2. (intransitive) to move (between homes)
  3. (transitive, with accusative) to perform (e.g. a song or play)

Conjugation
flytja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að flytja
supine
(sagnbót)		 flutt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 flytjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég flyt við flytjum present
(nútíð)		 ég flytji við flytjum
þú flytur þið flytjið þú flytjir þið flytjið
hann, hún, það flytur þeir, þær, þau flytja hann, hún, það flytji þeir, þær, þau flytji
past
(þátíð)		 ég flutti við fluttum past
(þátíð)		 ég flytti við flyttum
þú fluttir þið fluttuð þú flyttir þið flyttuð
hann, hún, það flutti þeir, þær, þau fluttu hann, hún, það flytti þeir, þær, þau flyttu
imperative
(boðháttur)		 flyt (þú) flytjið (þið)
Forms with appended personal pronoun
flyttu flytjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flytjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að flytjast
supine
(sagnbót)		 flust
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 flytjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég flyst við flytjumst present
(nútíð)		 ég flytjist við flytjumst
þú flyst þið flytjist þú flytjist þið flytjist
hann, hún, það flyst þeir, þær, þau flytjast hann, hún, það flytjist þeir, þær, þau flytjist
past
(þátíð)		 ég fluttist við fluttumst past
(þátíð)		 ég flyttist við flyttumst
þú fluttist þið fluttust þú flyttist þið flyttust
hann, hún, það fluttist þeir, þær, þau fluttust hann, hún, það flyttist þeir, þær, þau flyttust
imperative
(boðháttur)		 flyst (þú) flytist (þið)
Forms with appended personal pronoun
flystu flytisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flutinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 flutinn flutin flutið fluttir fluttar flutin
accusative
(þolfall)		 flutinn flutta flutið flutta fluttar flutin
dative
(þágufall)		 fluttum flutinni fluttu fluttum fluttum fluttum
genitive
(eignarfall)		 flutins flutinnar flutins flutinna flutinna flutinna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 flutti flutta flutta fluttu fluttu fluttu
accusative
(þolfall)		 flutta fluttu flutta fluttu fluttu fluttu
dative
(þágufall)		 flutta fluttu flutta fluttu fluttu fluttu
genitive
(eignarfall)		 flutta fluttu flutta fluttu fluttu fluttu

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *flutjaną.

Verb

flytja

  1. (transitive) to move
  2. (intransitive) to move (between homes)

Descendants
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.