instrui

See also: instruí

Esperanto

From German instruieren, French instruire.

instrui (present instruas, past instruis, future instruos, conditional instruus, volitive instruu)

Conjugation of instrui

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		instruas		instruis		instruos
active participle		instruanta	instruantaj	instruinta	instruintaj	instruonta	instruontaj
active participle	acc.	instruantan	instruantajn	instruintan	instruintajn	instruontan	instruontajn
passive participle		instruata	instruataj	instruita	instruitaj	instruota	instruotaj
passive participle	acc.	instruatan	instruatajn	instruitan	instruitajn	instruotan	instruotajn
nominal active participle		instruanto	instruantoj	instruinto	instruintoj	instruonto	instruontoj
nominal active participle	acc.	instruanton	instruantojn	instruinton	instruintojn	instruonton	instruontojn
nominal passive participle		instruato	instruatoj	instruito	instruitoj	instruoto	instruotoj
nominal passive participle	acc.	instruaton	instruatojn	instruiton	instruitojn	instruoton	instruotojn
adverbial active participle		instruante		instruinte		instruonte
adverbial passive participle		instruate		instruite		instruote

infinitive		instrui						imperative		instruu						conditional		instruus

īnstruī

instrui in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)

instrui

third-person singular (ele and ela, also used with você and others) present indicative of instruir

second-person singular (tu, sometimes used with você) affirmative imperative of instruir

instrui

(Latin America) Informal second-person singular (voseo) affirmative imperative form of instruir.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.