jabło

Old Polish

Etymology

From Proto-Slavic *ablo.

Noun

jabło n

  1. apple

Descendants

Polish

Etymology

Back-formation from jabłko, treating -ko as a diminutive suffix; or possibly from Proto-Slavic *ablo.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈja.bwɔ/

Noun

jabło n

  1. (rare, nonce word) Augmentative of jabłko
    • 1863, Encyklopedyja powszechna, page 812
      Wreszcie: apporty zimowe (Pomme d'Oporto), wielkie, portugalskie jabła. Ananasówki zimowe (Pomme d'Ananas). Bursztówki zimowe płaskie i podlugowate (Barstorfer). Fioletówki zimowe (Pomme violette d'hiver).
    • 1936, Bolesław Leśmian, "Jadwiga"
      Pyskiem własił się i włudził w piersi wonne, jak dwa jabła / Aż Jadwiga stęknęła, aż Jadwiga osłabła.
    • 2007, Barok, Wydawnictwo Naukowe Semper
      Niedaleko od swoich drzew jabła padają, / Ostre głogi przyjemnych malin nie radzają.

Declension
declension of jabło
singular plural
nominative jabło jabła
genitive jabła jabeł
dative jabłu jabłom
accusative jabło jabła
instrumental jabłem jabłami
locative jable jabłach
vocative jabło jabła
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.