kaupa
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰøyːpa/
- Rhymes: -øyːpa
Verb
kaupa (weak verb, third-person singular past indicative keypti, supine keypt)
- (transitive, governs the accusative) to buy
Conjugation
| infinitive (nafnháttur) |
að kaupa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
keypt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kaupandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég kaupi | við kaupum | present (nútíð) |
ég kaupi | við kaupum |
| þú kaupir | þið kaupið | þú kaupir | þið kaupið | ||
| hann, hún, það kaupir | þeir, þær, þau kaupa | hann, hún, það kaupi | þeir, þær, þau kaupi | ||
| past (þátíð) |
ég keypti | við keyptum | past (þátíð) |
ég keypti | við keyptum |
| þú keyptir | þið keyptuð | þú keyptir | þið keyptuð | ||
| hann, hún, það keypti | þeir, þær, þau keyptu | hann, hún, það keypti | þeir, þær, þau keyptu | ||
| imperative (boðháttur) |
kaup (þú) | kaupið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kauptu | kaupiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kaupast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kaupast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
keypst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kaupandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég kaupist | við kaupumst | present (nútíð) |
ég kaupist | við kaupumst |
| þú kaupist | þið kaupist | þú kaupist | þið kaupist | ||
| hann, hún, það kaupist | þeir, þær, þau kaupast | hann, hún, það kaupist | þeir, þær, þau kaupist | ||
| past (þátíð) |
ég keyptist | við keyptumst | past (þátíð) |
ég keyptist | við keyptumst |
| þú keyptist | þið keyptust | þú keyptist | þið keyptust | ||
| hann, hún, það keyptist | þeir, þær, þau keyptust | hann, hún, það keyptist | þeir, þær, þau keyptust | ||
| imperative (boðháttur) |
- (þú) | - (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| -u | -i * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
keyptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
keyptur | keypt | keypt | keyptir | keyptar | keypt | |
| accusative (þolfall) |
keyptan | keypta | keypt | keypta | keyptar | keypt | |
| dative (þágufall) |
keyptum | keyptri | keyptu | keyptum | keyptum | keyptum | |
| genitive (eignarfall) |
keypts | keyptrar | keypts | keyptra | keyptra | keyptra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
keypti | keypta | keypta | keyptu | keyptu | keyptu | |
| accusative (þolfall) |
keypta | keyptu | keypta | keyptu | keyptu | keyptu | |
| dative (þágufall) |
keypta | keyptu | keypta | keyptu | keyptu | keyptu | |
| genitive (eignarfall) |
keypta | keyptu | keypta | keyptu | keyptu | keyptu | |
Derived terms
Derived terms
- kaupa köttinn í sekknum
- sýna hvar Davíð keypti ölið
Old Norse
Etymology
Cognate with English cheap, German kaufen. Common Germanic of debated etymology:
- Proto-Germanic *kaupaz (noun), from Latin caupō (“tradesman”). Cognate with Gothic 𐌺𐌰𐌿𐍀𐍉𐌽 (kaupōn, “barter”).
- Of native origin, going on Gothic 𐌺𐌰𐌿𐍀𐌰𐍄𐌾𐌰𐌽 (kaupatjan, “strike, cuff”), which is morphologically compatible with kaupa. Senses in other languages derived by relating striking (of hands) to transaction, as with strike a bargain, slá kaupi.[1]
Descendants
References
- kaupa in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
- George Hempl, University of Michigan. "Etymologies - Cheap, cope, coup, kaupatjan, caupo, κάπηλος, etc." Modern language notes, Volume 17, pp. 210-212. Johns Hopkins University, JSTOR, via Google Books.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.