król

See also: krol, krȯl, and Król

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *korljь, thought to be from Old High German Karl.

Pronunciation

IPA^(key): /krul/
audio (file)

Noun

król m pers (diminutive królewiątko, feminine królowa)

king (male monarch)

Declension

declension of król

	singular	plural
nominative	król	królowie
genitive	króla	królów
dative	królowi	królom
accusative	króla	królów
instrumental	królem	królami
locative	królu	królach
vocative	królu	królowie

Derived terms

Król
królestwo
królewiątko
królewiacki
królewiak
królewicz
królewna
królewski
królewskość
królewszczyzna
króliczek
królik
królowa
królować
królowanie
Trzej Królowie

Noun

król m anim

(chess, card games) king
król karo ― king of diamonds

król kier ― king of hearts

król pik ― king of spades

król trefl ― king of clubs
(obsolete) rabbit
Synonym: (more commonly) królik

Declension

declension of król

	singular	plural
nominative	król	króle
genitive	króla	króli
dative	królowi	królom
accusative	króla	króle
instrumental	królem	królami
locative	królu	królach
vocative	królu	króle

See also

Chess pieces in Polish · bierki szachowe (layout · text)

król	hetman, królowa, dama	wieża	goniec, laufer	skoczek, koń, konik	pion, pionek

Further reading

król in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.