lána

See also: lana, Lana, làna, lãnã, lână, and låna

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈlauːna/
  • Rhymes: -auːna

Verb

lána (weak verb, third-person singular past indicative lánaði, supine lánað)

  1. to lend
    Pabbi lánaði mér bílinn.
    Daddy lent me the car.

Conjugation
lána — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að lána
supine
(sagnbót)		 lánað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 lánandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég lána við lánum present
(nútíð)		 ég láni við lánum
þú lánar þið lánið þú lánir þið lánið
hann, hún, það lánar þeir, þær, þau lána hann, hún, það láni þeir, þær, þau láni
past
(þátíð)		 ég lánaði við lánuðum past
(þátíð)		 ég lánaði við lánuðum
þú lánaðir þið lánuðuð þú lánaðir þið lánuðuð
hann, hún, það lánaði þeir, þær, þau lánuðu hann, hún, það lánaði þeir, þær, þau lánuðu
imperative
(boðháttur)		 lána (þú) lánið (þið)
Forms with appended personal pronoun
lánaðu lániði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lánast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að lánast
supine
(sagnbót)		 lánast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 lánandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég lánast við lánumst present
(nútíð)		 ég lánist við lánumst
þú lánast þið lánist þú lánist þið lánist
hann, hún, það lánast þeir, þær, þau lánast hann, hún, það lánist þeir, þær, þau lánist
past
(þátíð)		 ég lánaðist við lánuðumst past
(þátíð)		 ég lánaðist við lánuðumst
þú lánaðist þið lánuðust þú lánaðist þið lánuðust
hann, hún, það lánaðist þeir, þær, þau lánuðust hann, hún, það lánaðist þeir, þær, þau lánuðust
imperative
(boðháttur)		 lánast (þú) lánist (þið)
Forms with appended personal pronoun
lánastu lánisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lánaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 lánaður lánuð lánað lánaðir lánaðar lánuð
accusative
(þolfall)		 lánaðan lánaða lánað lánaða lánaðar lánuð
dative
(þágufall)		 lánuðum lánaðri lánuðu lánuðum lánuðum lánuðum
genitive
(eignarfall)		 lánaðs lánaðrar lánaðs lánaðra lánaðra lánaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 lánaði lánaða lánaða lánuðu lánuðu lánuðu
accusative
(þolfall)		 lánaða lánuðu lánaða lánuðu lánuðu lánuðu
dative
(þágufall)		 lánaða lánuðu lánaða lánuðu lánuðu lánuðu
genitive
(eignarfall)		 lánaða lánuðu lánaða lánuðu lánuðu lánuðu

Noun

lána

  1. definite accusative singular of lá

Noun

lána

  1. indefinite genitive plural of lán

Irish

Pronunciation

Etymology 1

Borrowed from Middle English lane, lone, from Old English lane, lanu (“a lane, alley, avenue”), from Proto-Germanic *lanō (“lane, passageway”).

Noun

lána m (genitive singular lána, nominative plural lánaí)

  1. lane (narrow passageway between fences, walls, hedges or trees; lengthwise division of roadway intended for a single line of vehicles)
Derived terms

Etymology 2

See the etymology of the main entry.

Adjective

lána

  1. nominative, vocative, dative, and strong genitive plural of lán

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.