losslaan

Dutch

Etymology

From los + slaan

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlɔslaːn/
  • (file)

Verb

losslaan

  1. to knock open, to knock loose
  2. to ram

Inflection

Inflection of losslaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive losslaan
past singular sloeg los
past participle losgeslagen
infinitive losslaan
gerund losslaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sla lossloeg loslosslalossloeg
2nd person sing. (jij) slaat lossloeg loslosslaatlossloeg
2nd person sing. (u) slaat lossloeg loslosslaatlossloeg
2nd person sing. (gij) slaat lossloegt loslosslaatlossloegt
3rd person singular slaat lossloeg loslosslaatlossloeg
plural slaan lossloegen loslosslaanlossloegen
subjunctive sing.1 sla lossloege loslosslalossloege
subjunctive plur.1 slaan lossloegen loslosslaanlossloegen
imperative sing. sla los
imperative plur.1 slaat los
participles losslaandlosgeslagen
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.