maður
Faroese
Etymology
From Old Norse maðr, from Proto-Germanic *mann-, probably ultimately from Proto-Indo-European *mánu- (“person”), *man-.
Noun
Declension
m41 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | maður | maðurin | menn | menninir |
Accusative | mann | mannin | menn | menninar |
Dative | manni | manninum | monnum | monnunum |
Genitive | mans | mansins | manna | mannanna |
Derived terms
- aðalsmaður
- brotsmaður
- ferðamaður
- fiskimaður
- formaður
- hermaður
- illgerðamaður
- javnaðarmaður
- listasmaður
- lógmaður
- løgreglumaður
- málsmaður
- oddamaður
- ránsmaður
- sendimaður
- seyðamaður
- sjómaður
- starvsmaður
- umboðsmaður
- umsjónarmaður
- upphavsmaður
- vísindamaður
Icelandic
Etymology
From Old Norse maðr, from Proto-Germanic *mann-, probably ultimately from Proto-Indo-European *mánu- (“person”), *man-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmaːðʏr/
Audio (Iceland, Kópavogur) (file) - Rhymes: -aːðʏr
Noun
maður m (genitive singular manns, nominative plural menn)
- man, human being syn.
- Það tilheyrir náttúru mannsins að hata þá sem hann hefur sært.
- It belongs to human nature to hate those that he has hurt.
- Timothy 2:11-12 (English, Icelandic)
- Konan á að læra í kyrrþey, í allri undirgefni. Ekki leyfi ég konu að kenna eða taka sér vald yfir manninum, heldur á hún að vera kyrrlát.
- A woman should learn in quietness and full submission. I do not permit a woman to teach or to have authority over a man; she must be silent.
- Konan á að læra í kyrrþey, í allri undirgefni. Ekki leyfi ég konu að kenna eða taka sér vald yfir manninum, heldur á hún að vera kyrrlát.
- (mainly used with a definite article) husband syn.
- Þetta er Geir, maðurinn minn.
- This is Geir, my husband.
- (chess) chessman syn.
- Færðu manninn þinn.
- Move your chessman.
Usage notes
The noun maður is irregular in that when plural without the definite article it declines in the nominative as menn, but with the definite article suffixed to the word it declines on the other hand as mennir, making it be mennirnir in the definite nominative plural rather than menninir. This mennir is most likely a leftover of an older spelling from Proto-Norse that survived only attached to the definite article.
Declension
Derived terms
- apamaður
- besti vinur mannsins
- blámaður
- búmaður
- eiginmaður
- ekkjumaður
- flutningsmaður
- formaður
- galdramaður
- glæpamaður
- gull af manni
- gullgerðarmaður
- herramannsmatur
- herramaður
- kaupmaður
- mannlegur
- mannorð
- mannsmynd
- maður er manns gaman
- sjómaður
- spámaður
- stjórnmálamaður
- stuðningsmaður
- talsmaður
- töframaður
- umboðsmaður
- villimaður
- yfirmaður
- árásarmaður
- þingmaður
Usage notes
The pronoun maður declines as the noun, but cannot take the definite article. It is placed in a clause in the same way as the noun, but the difference is in the stress: as a pronoun, it never takes the main stress in a sentence.
Derived terms
- maður veit aldrei (“one never knows”)
- koma til dyranna eins og maður er klæddur