mahkota

From Malay mahkota, from Pali makuṭa, from a Dravidian term (compare modern Tamil முகடு (mukaṭu), Sanskrit मुकुट (mukuṭa, “crown”)).

mahkota (plural mahkota-mahkota, first-person possessive mahkotaku, second-person possessive mahkotamu, third-person possessive mahkotanya)

1. crown (royal headdress)

• “mahkota” in Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.

Borrowed from Pali makuṭa, from a Dravidian term (compare modern Tamil முகடு (mukaṭu), Sanskrit मुकुट (mukuṭa, “crown”)).

• (Johor-Selangor) IPA^(key): /mah.ko.tə/
• (Riau-Lingga) IPA^(key): /mah.ko.ta/
• Rhymes: -otə, -tə, -ə

mahkota (Jawi spelling مهکوتا‎, plural mahkota-mahkota, informal first-person possessive mahkotaku, informal second-person possessive mahkotamu, third-person possessive mahkotanya)

1. crown (royal headdress)

• "mahkota" in Kamus Dewan, Fourth Edition, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
• "mahkota" in Pusat Rujukan Persuratan Melayu (Malay Literary Reference Centre).