sía

See also: sia, Sia, ŝia, siä, sỉa, and si'a

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsiːja/
    Rhymes: -iːja

Etymology 1

From Old Norse sía, from Proto-Germanic *sīhwaną.

Verb

sía (weak verb, third-person singular past indicative síaði, supine síað)

  1. to filter
  2. to sieve, to sift
Conjugation
sía — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sía
supine
(sagnbót)		 síað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 síandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sía við síum present
(nútíð)		 ég síi við síum
þú síar þið síið þú síir þið síið
hann, hún, það síar þeir, þær, þau sía hann, hún, það síi þeir, þær, þau síi
past
(þátíð)		 ég síaði við síuðum past
(þátíð)		 ég síaði við síuðum
þú síaðir þið síuðuð þú síaðir þið síuðuð
hann, hún, það síaði þeir, þær, þau síuðu hann, hún, það síaði þeir, þær, þau síuðu
imperative
(boðháttur)		 sía (þú) síið (þið)
Forms with appended personal pronoun
síaðu síiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
síast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að síast
supine
(sagnbót)		 síast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 síandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég síast við síumst present
(nútíð)		 ég síist við síumst
þú síast þið síist þú síist þið síist
hann, hún, það síast þeir, þær, þau síast hann, hún, það síist þeir, þær, þau síist
past
(þátíð)		 ég síaðist við síuðumst past
(þátíð)		 ég síaðist við síuðumst
þú síaðist þið síuðust þú síaðist þið síuðust
hann, hún, það síaðist þeir, þær, þau síuðust hann, hún, það síaðist þeir, þær, þau síuðust
imperative
(boðháttur)		 síast (þú) síist (þið)
Forms with appended personal pronoun
síastu síisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
síaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 síaður síuð síað síaðir síaðar síuð
accusative
(þolfall)		 síaðan síaða síað síaða síaðar síuð
dative
(þágufall)		 síuðum síaðri síuðu síuðum síuðum síuðum
genitive
(eignarfall)		 síaðs síaðrar síaðs síaðra síaðra síaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 síaði síaða síaða síuðu síuðu síuðu
accusative
(þolfall)		 síaða síuðu síaða síuðu síuðu síuðu
dative
(þágufall)		 síaða síuðu síaða síuðu síuðu síuðu
genitive
(eignarfall)		 síaða síuðu síaða síuðu síuðu síuðu

Etymology 2

From Proto-Germanic *sīhwǭ.

Noun

sía f (genitive singular síu, nominative plural síur)

  1. filter
  2. sieve, strainer
Declension
declension of sía
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative sía sían síur síurnar
accusative síu síuna síur síurnar
dative síu síunni síum síunum
genitive síu síunnar sía síanna

Tarantino

Verb

sía

  1. second-person singular present subjunctive of essere
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.