wjasć

Lower Sorbian

Alternative forms
  • wȧscż (obsolete)

Etymology

From Proto-Slavic *vesti, from Proto-Indo-European *weǵʰ-.

Pronunciation
  • IPA(key): /vʲast͡ɕ/, /jast͡ɕ/

Verb

wjasć impf (perfective dowjasć) (concrete)

  1. to bring, convey, transport (by vehicle)
  2. to lead

Conjugation
Conjugation of wjasć (imperfective)
Present Singular Dual Plural
1st person wjedu, wjeźom wjeźomej wjeźomy
2nd person wjeźoš wjeźotej wjeźośo
3rd person wjeźo wjeźotej wjedu
Preterite Singular Dual Plural
1st person wjeźech wjeźechmej wjeźechmy
2nd person wjeźešo wjeźeštej wjeźešćo
3rd person wjeźešo wjeźeštej wjeźechu
Imperative Singular Dual Plural
2nd person wjeź wjeźtej wjeźćo
Participles
  • Present: wjeźecy, wjeducy
  • Past active (“ł-form”): wjadł
  • Past passive: wjeźony
Infinitive
wjasć
Supine
wjast
Verbal noun
wjeźenje

Synonyms

Derived terms
  • dozawjasć
  • nawjasć
  • pódwjasć
  • pówjasć
  • pśedwjasć
  • pśewjasć
  • pśiwjasć
  • rozwjasć
  • wobwjasć
  • wótwjasć
  • wuwjasć
  • zawjasć
  • zwjasć
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.