wozić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *voziti, from Proto-Indo-European *woǵʰéyeti, causative/iterative of *weǵʰ- (“to transport”). Cognate with Gothic 𐍅𐌰𐌲𐌾𐌰𐌽 (wagjan), English wedge and Ancient Greek ὀχέομαι (okhéomai, “to be borne or carried”).

Verb

wozić impf (indeterminate, imperfective determinate wieźć, perfective powieźć)

  1. (transitive) to carry, to transport by vehicle; to drive; to bring; to take

Conjugation
Conjugation of wozić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive wozić
present tense 1st wożę wozimy
2nd wozisz wozicie
3rd wozi wożą
past tense 1st woziłem woziłam woziliśmy woziłyśmy
2nd woziłeś woziłaś woziliście woziłyście
3rd woził woziła woziło wozili woziły
future tense 1st będę woził1 będę woziła1 będziemy wozili1 będziemy woziły1
2nd będziesz woził1 będziesz woziła1 będziecie wozili1 będziecie woziły1
3rd będzie woził1 będzie woziła1 będzie woziło1 będą wozili1 będą woziły1
conditional 1st woziłbym woziłabym wozilibyśmy woziłybyśmy
2nd woziłbyś woziłabyś wozilibyście woziłybyście
3rd woziłby woziłaby woziłoby woziliby woziłyby
imperative 1st — wóźmy
2nd wóź wóźcie
3rd niech wozi niech wożą
active adjectival participle wożący wożąca wożące wożący wożące
passive adjectival participle wożony wożona wożone wożeni wożone
contemporary adverbial participle wożąc
impersonal past wożono
verbal noun wożenie
1 or: będę wozić, będziesz wozić etc.

Further reading
  • wozić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.