ysta

Faroese

Etymology

From Old Norse ysta, from Proto-Germanic *justijaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɪsta/
    Rhymes: -ɪsta
    Homophone: ytsta

Verb

ysta (third person singular past indicative ysti, third person plural past indicative ystu, supine yst)

  1. to curdle

Conjugation
   Conjugation of ysta
v-7
infinitive ysta
present participle ystandi
past participle a5 ystur
supine yst
number singular plural
person first second third all
indicative eg tú hann/hon/tað vit, tit, teir/tær/tey, tygum
present ysti ystir ystir ysta
past ysti ysti ysti ystu
imperative – tú – tit
present — yst! — ystið!

Derived terms
  • ysting
  • ystingur
  • ystur

Icelandic

Etymology

From Old Norse ysta, from Proto-Germanic *justijaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɪsta/
    Rhymes: -ɪsta

Verb

ysta (weak verb, third-person singular past indicative ysti, supine yst)

  1. to curdle

Conjugation
ysta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að ysta
supine
(sagnbót)		 yst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 ystandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég ysti við ystum present
(nútíð)		 ég ysti við ystum
þú ystir þið ystið þú ystir þið ystið
hann, hún, það ystir þeir, þær, þau ysta hann, hún, það ysti þeir, þær, þau ysti
past
(þátíð)		 ég ysti við ystum past
(þátíð)		 ég ysti við ystum
þú ystir þið ystuð þú ystir þið ystuð
hann, hún, það ysti þeir, þær, þau ystu hann, hún, það ysti þeir, þær, þau ystu
imperative
(boðháttur)		 yst (þú) ystið (þið)
Forms with appended personal pronoun
ystu ystiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ystur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 ystur yst yst ystir ystar yst
accusative
(þolfall)		 ystan ysta yst ysta ystar yst
dative
(þágufall)		 ystum ystri ystu ystum ystum ystum
genitive
(eignarfall)		 ysts ystrar ysts ystra ystra ystra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 ysti ysta ysta ystu ystu ystu
accusative
(þolfall)		 ysta ystu ysta ystu ystu ystu
dative
(þágufall)		 ysta ystu ysta ystu ystu ystu
genitive
(eignarfall)		 ysta ystu ysta ystu ystu ystu

Derived terms
  • ysting

Swedish

Etymology

From Old Norse ysta, from Proto-Germanic *justijaną.

Verb

ysta (present ystar, preterite ystade, supine ystat, imperative ysta)

  1. to make cheese

Conjugation
Conjugation of ysta (weak)
Active Passive
Infinitive ysta ystas
Present tense ystar ystas
Past tense ystade ystades
Supine ystat ystats
Imperative ysta —
Present participle ystande
Past participle ystad
  • ost
  • ystare
  • ysteri
  • ystkar
  • ystning
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.