αὐθαίρετος
Grec ancien
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | αὐθαίρετος | αὐθαίρετος | αὐθαίρετον | αὐθαίρετοι | αὐθαίρετοι | αὐθαίρετα | αὐθαιρέτω | αὐθαιρέτω | αὐθαιρέτω |
Vocatif | αὐθαίρετε | αὐθαίρετε | αὐθαίρετον | αὐθαίρετοι | αὐθαίρετοι | αὐθαίρετα | αὐθαιρέτω | αὐθαιρέτω | αὐθαιρέτω |
Accusatif | αὐθαίρετον | αὐθαίρετον | αὐθαίρετον | αὐθαιρέτους | αὐθαιρέτους | αὐθαίρετα | αὐθαιρέτω | αὐθαιρέτω | αὐθαιρέτω |
Génitif | αὐθαιρέτου | αὐθαιρέτου | αὐθαιρέτου | αὐθαιρέτων | αὐθαιρέτων | αὐθαιρέτων | αὐθαιρέτοιν | αὐθαιρέτοιν | αὐθαιρέτοιν |
Datif | αὐθαιρέτῳ | αὐθαιρέτῳ | αὐθαιρέτῳ | αὐθαιρέτοις | αὐθαιρέτοις | αὐθαιρέτοις | αὐθαιρέτοιν | αὐθαιρέτοιν | αὐθαιρέτοιν |
αὐθαίρετος, authaíretos \a͜ʊ.ˈtʰa͜ɪ.re.tos\
- Volontairement choisi, volontaire, spontané (exil, servitude, mort)
- Qui choisit ou agit de son plein gré, libre, indépendant (avis, résolution)
- Qui se choisit ou se désigne de lui-même.
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : αυθαίρετος
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.