αυθαίρετος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien αὐθαίρετος, authaíretos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αυθαίρετος | αυθαίρετη | αυθαίρετο | |||
| génitif | αυθαίρετου | αυθαίρετης | αυθαίρετου | |||
| accusatif | αυθαίρετο | αυθαίρετη | αυθαίρετο | |||
| vocatif | αυθαίρετε | αυθαίρετη | αυθαίρετο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αυθαίρετοι | αυθαίρετες | αυθαίρετα | |||
| génitif | αυθαίρετων | αυθαίρετων | αυθαίρετων | |||
| accusatif | αυθαίρετους | αυθαίρετες | αυθαίρετα | |||
| vocatif | αυθαίρετοι | αυθαίρετες | αυθαίρετα | |||
αυθαίρετος (avthéretos) \af.ˈθɛ.ɾɛ.tɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.