δίπλωμα
Grec
Étymologie
- Du grec ancien δίπλωμα, díplôma.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
Nominatif | το | δίπλωμα | τα | διπλώματα |
Génitif | του | διπλώματος | των | διπλωμάτων |
Accusatif | το | δίπλωμα | τα | διπλώματα |
Vocatif | δίπλωμα | διπλώματα |
δίπλωμα (dhíploma) \ˈði.plɔ.ma\ neutre
Dérivés
- δίπλωμα ευρεσιτεχνίας
- διπλωμάτης, διπλωμάτισσα
- διπλωματία
- διπλωματικός
- διπλωματούχος
- διπλώνω
Grec ancien
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | τὸ | δίπλωμα | τὰ | διπλώματα | τὼ | διπλώματε |
Vocatif | δίπλωμα | διπλώματα | διπλώματε | |||
Accusatif | τὸ | δίπλωμα | τὰ | διπλώματα | τὼ | διπλώματε |
Génitif | τοῦ | διπλώματος | τῶν | διπλωμάτων | τοῖν | διπλωμάτοιν |
Datif | τῷ | διπλώματι | τοῖς | διπλώμασι(ν) | τοῖν | διπλωμάτοιν |
δίπλωμα, díplôma \ˈdi.plɔː.ma\ neutre
Apparentés étymologiques
- δίπλωσις
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952
- « δίπλωμα », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.