εφιάλτης
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἐφιάλτης, ephiáltês.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | εφιάλτης | οι | εφιάλτες |
| Génitif | του | εφιάλτη | των | εφιαλτών |
| Accusatif | το(ν) | εφιάλτη | τους | εφιάλτες |
| Vocatif | εφιάλτη | εφιάλτες | ||
Ο Εφιάλτης Γιόχαν Χάινριχ Φoύσσλι, 1802
εφιάλτης, efiáltis \ɛ.fi.ˈal.tis\ masculin
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.