ιδανικός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἰδανικός.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ιδανικός | ιδανική | ιδανικό | |||
| génitif | ιδανικού | ιδανικής | ιδανικού | |||
| accusatif | ιδανικό | ιδανική | ιδανικό | |||
| vocatif | ιδανικέ | ιδανική | ιδανικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ιδανικοί | ιδανικές | ιδανικά | |||
| génitif | ιδανικών | ιδανικών | ιδανικών | |||
| accusatif | ιδανικούς | ιδανικές | ιδανικά | |||
| vocatif | ιδανικοί | ιδανικές | ιδανικά | |||
ιδανικός \Prononciation ?\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.