σαρκοφάγος
Grec ancien
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | σαρκοφάγος | σαρκοφάγη | σαρκοφάγον | |||
vocatif | σαρκοφάγε | σαρκοφάγη | σαρκοφάγον | |||
accusatif | σαρκοφάγον | σαρκοφάγην | σαρκοφάγον | |||
génitif | σαρκοφάγου | σαρκοφάγης | σαρκοφάγου | |||
datif | σαρκοφάγῳ | σαρκοφάγῃ | σαρκοφάγῳ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | σαρκοφάγω | σαρκοφάγα | σαρκοφάγω | |||
vocatif | σαρκοφάγω | σαρκοφάγα | σαρκοφάγω | |||
accusatif | σαρκοφάγω | σαρκοφάγα | σαρκοφάγω | |||
génitif | σαρκοφάγοιν | σαρκοφάγαιν | σαρκοφάγοιν | |||
datif | σαρκοφάγοιν | σαρκοφάγαιν | σαρκοφάγοιν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | σαρκοφάγοι | σαρκοφάγαι | σαρκοφάγα | |||
vocatif | σαρκοφάγοι | σαρκοφάγαι | σαρκοφάγα | |||
accusatif | σαρκοφάγους | σαρκοφάγας | σαρκοφάγα | |||
génitif | σαρκοφάγων | σαρκοφάγων | σαρκοφάγων | |||
datif | σαρκοφάγοις | σαρκοφάγαις | σαρκοφάγοις |
σαρκοφάγος, η, ον [sarkophagos]
Dérivés dans d’autres langues
- Français : sarcophage
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.