ψαλμός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | ψαλμός | οι | ψαλμοί |
| Génitif | του | ψαλμού | των | ψαλμών |
| Accusatif | το(ν) | ψαλμό | τους | ψαλμούς |
| Vocatif | ψαλμέ | ψαλμοί | ||
ψαλμός (psalmós) \psal.ˈmɔs\ masculin
Grec ancien
Étymologie
- Du verbe ψάλλω, psállô.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | ψαλμός | οἱ | ψαλμοί | τὼ | ψαλμώ |
| Vocatif | ψαλμέ | ψαλμοί | ψαλμώ | |||
| Accusatif | τὸν | ψαλμόν | τοὺς | ψαλμούς | τὼ | ψαλμώ |
| Génitif | τοῦ | ψαλμοῦ | τῶν | ψαλμῶν | τοῖν | ψαλμοῖν |
| Datif | τῷ | ψαλμῷ | τοῖς | ψαλμοῖς | τοῖν | ψαλμοῖν |
ψαλμός, psalmós \psal.ˈmos\ masculin
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.