όμηρος
: Όμηρος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ὅμηρος, hómêros.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | όμηρος | οι | όμηροι |
| Génitif | του | ομήρου | των | ομήρων |
| Accusatif | το(ν) | όμηρο | τους | ομήρους |
| Vocatif | όμηρε | όμηροι | ||
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | όμηρος | οι | όμηροι |
| Génitif | της | ομήρου | των | ομήρων |
| Accusatif | τη(ν) | όμηρο | τις | ομήρους |
| Vocatif | όμηρε | όμηροι | ||
όμηρος (ómiros) \ˈɔ.mi.ɾɔs\ masculin et féminin identiques
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.