bijschuiven
Néerlandais
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | schuif bij | schoof bij |
| jij | schuift bij | |
| hij, zij, het | schuift bij | |
| wij | schuiven bij | schoven bij |
| jullie | schuiven bij | |
| zij | schuiven bij | |
| u | schuift bij | schoof bij |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben/zijn | schuiven bijd | bijgeschoven |
bijschuiven \bɛj.sχʌj.və:\ transitif ou intransitif
- Serrer, rapprocher.
- (Intransitif) S’attabler.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « bijschuiven [Prononciation ?] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.