gelijk

Composé du préfixe ge- et de lijk « semblable ».

gelijk \ɣǝ.lɛk\ neutre (Indénombrable)

1. Raison.
   • U hebt gelijk.

     Vous avez raison.

   • Iemand gelijk geven.

     Donner raison à quelqu'un.

   • Gelijk hebben en gelijk krijgen blijken twee hele verschillende dingen.

     Avoir raison et obtenir gain de cause s’avèrent deux choses fort différentes.

gelijk \ɣǝ.lɛk\

1. Égal, pareil, semblable, même.
   • Gelijk staan met.

     Être égal, assimilé à.

   • Gelijk en gelijkvormig zijn <van meetkundige figuren>.

     Coïncider.

2. Uni, plat.
   • De grond is hier niet gelijk.

     Le sol n’est pas plat ici.

   • Gelijk van humeur.

     D’humeur égale.

• gelijke monnikken, gelijke kappen (ce qui vaut pour l’un vaut aussi pour l’autre)

gelijk \Prononciation ?\

1. pareillement, de même, également, uniformément
   • Die tweelingen zijn gelijk gekleed.

     Ces jumeaux sont habillés de même.

2. (Heure) juste
   • Mijn horloge loopt gelijk.

     Ma montre est à l’heure.

   • Gelijk en op ieder moment.

     Instantanément et à tout moment.

• direct
• meteen
• nu
• onmiddelijk
• onverwijld

gelijk \Prononciation ?\

1. Première personne du singulier du présent de gelijken.

• Pays-Bas  : écouter « gelijk [Prononciation ?] »
• Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « gelijk »