verbannen
Néerlandais
Étymologie
- Dérivé par préfixation de bannen.
Verbe
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | verban | verbande |
jij | verbant | |
hij, zij, het | verbant | |
wij | verbannen | verbanden |
jullie | verbannen | |
zij | verbannen | |
u | verbant | verbande |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | verbannend | verbannen |
verbannen \Prononciation ?\ transitif
- Bannir, exiler, ostraciser, frapper d’ostracisme.
- "Ik, Fabian Zè, historicus en docent aan de academie van Trozen op het rijke Tarmaddon, werd onrechtvaardig naar de planeet Fluori verbannen, omwille van mijn eerlijkheid als geschiedschrijver." — (Gust van Brussel, De Atlantica Kroniek, 2003, ISBN 9053252371)
- (Figuré) Chasser, reléguer.
- Oude voorwerpen naar de zolder verbannen.
- Reléguer de vieux objets au grenier.
- Oude voorwerpen naar de zolder verbannen.
Synonymes
- naar buiten jagen
- uitbannen
- uitdrijven
- uitjagen
- uitwijzen
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « verbannen »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.