volis
: volíš
Français
Références
- « volis », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872-1877 → consulter cet ouvrage
Espéranto
Forme de verbe
Temps | Passé | Présent | Futur |
---|---|---|---|
Indicatif | volis | volas | volos |
Participe actif | volinta(j,n) | volanta(j,n) | volonta(j,n) |
Participe passif | volita(j,n) | volata(j,n) | volota(j,n) |
Adverbe actif | volinte | volante | volonte |
Adverbe passif | volite | volate | volote |
Mode | Conditionnel | Subj. / Impér. | Infinitif |
Présent | volus | volu | voli |
voir le modèle “eo-conj” |
volis \ˈvo.lis\ Composition fondamentale du verbe venant de l’Ekzercaro (Ekz §18-28-31-34-35-39)
- Passé du verbe voli (transitif).
- (Ekz §18) Mi volis lin bati, sed li forkuris de mi.
- (Ekz §28) sed nur ĉar ni volis esprimi direkton,
- (Ekz §31) Li tuj faris, kion mi volis, kaj mi dankis lin por la tuja plenumo de mia deziro.
- (Ekzercaro §34) Mi volis ŝlosi la pordon, sed mi perdis la ŝlosilon
- Je voulais fermer la prte à clé, mais j’ai perdu la clé
- (Ekz §35) Mi ne volis trinki la vinon, ĉar ĝi enhavis en si ian suspektan malklaraĵon.
- (Ekz §39) Ŝi edziniĝis kun sia kuzo, kvankam ŝiaj gepatroj volis ŝin edzinigi kun alia persono.
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « volis »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « volis »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.