ást

See also: ast, Ast, AST, ăst, as't, -ast, and aṣṭ

Faroese

Etymology

From Old Norse ást.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔst/
    Rhymes: -ɔst
    Homophone: ost

Noun

ást f (genitive singular ástar, plural ástir)

  1. love

Declension
Declension of ást
f2 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative ást ástin ástir ástirnar
accusative ást ástina ástir ástirnar
dative ást ástini ástum ástunum
genitive ástar ástarinnar ásta ástanna

Synonyms

Icelandic

Etymology

From Old Norse ást, from Proto-Germanic *anstiz. Cognate with Faroese ást, Norwegian Nynorsk åst, Old English æst, est (“consent, kindness, pleasure”), Old High German anst (“joy, favour, gratitude”), Gothic 𐌰𐌽𐍃𐍄𐍃 (ansts).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /aust/
    Rhymes: -aust

Noun

ást f (genitive singular ástar, nominative plural ástir)

  1. love

Declension
declension of ást
f-s2 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative ást ástin ástir ástirnar
accusative ást ástina ástir ástirnar
dative ást ástinni ástum ástunum
genitive ástar ástarinnar ásta ástanna

Synonyms

Derived terms
Derived terms
  • ástkær
  • ástlingr

References
  1. Ásgeir Blöndal Magnússon. 1989. Íslensk Orðsifjabók. Reykjavík: Orðabók Háskólans.

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *anstiz.

Noun

ást f (genitive ástar, plural ástir)

  1. love
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.