αντηχώ
Greek
Conjugation
αντηχώ
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | αντηχώ | αντηχούσα | θα αντηχώ | να αντηχώ | |
2s | αντηχείς | αντηχούσες | θα αντηχείς | να αντηχείς | — |
3s | αντηχεί | αντηχούσε | θα αντηχεί | να αντηχεί | |
1p | αντηχούμε | αντηχούσαμε | θα αντηχούμε | να αντηχούμε | |
2p | αντηχείτε | αντηχούσατε | θα αντηχείτε | να αντηχείτε | αντηχείτε |
3p | αντηχούν, αντηχούνε | αντηχούσαν, αντηχούσανε | θα αντηχούν, θα αντηχούνε | να αντηχούν, να αντηχούνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | αντηχήσω | αντήχησα | θα αντηχήσω | να αντηχήσω | |
2s | αντηχήσεις | αντήχησες | θα αντηχήσεις | να αντηχήσεις | αντήχησε |
3s | αντηχήσει | αντήχησε | θα αντηχήσει | να αντηχήσει | |
1p | αντηχήσουμε, αντηχήσομε | αντηχήσαμε | θα αντηχήσουμε, θα αντηχήσομε | να αντηχήσουμε, να αντηχήσομε | |
2p | αντηχήσετε | αντηχήσατε | θα αντηχήσετε | να αντηχήσετε | αντηχήστε, αντηχήσετε |
3p | αντηχήσουν, αντηχήσουνε | αντήχησαν, αντηχήσαν, αντηχήσανε | θα αντηχήσουν, θα αντηχήσουνε | να αντηχήσουν, να αντηχήσουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω αντηχήσει | είχα αντηχήσει | θα έχω αντηχήσει | να έχω αντηχήσει | |
2s | έχεις αντηχήσει | είχες αντηχήσει | θα έχεις αντηχήσει | να έχεις αντηχήσει | |
3s | έχει αντηχήσει | είχε αντηχήσει | θα έχει αντηχήσει | να έχει αντηχήσει | |
1p | έχουμε αντηχήσει | είχαμε αντηχήσει | θα έχουμε αντηχήσει | να έχουμε αντηχήσει | |
2p | έχετε αντηχήσει | είχατε αντηχήσει | θα έχετε αντηχήσει | να έχετε αντηχήσει | |
3p | έχουν αντηχήσει | είχαν αντηχήσει | θα έχουν αντηχήσει | να έχουν αντηχήσει | |
Participle: | αντηχώντας | Non-finite ‡ | αντηχήσει | 73, ησ, 2B1d, 2Β1 | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.