διαδέχομαι
Greek
Etymology
From Ancient Greek διαδέχομαι (diadékhomai), equivalent to δια- (dia-, “through”) + δέχομαι (déchomai, “to accept”).
Pronunciation
- IPA(key): /ðʝaˈðexome/
- Hyphenation: δια‧δέ‧χο‧μαι
Verb
διαδέχομαι • (diadéchomai) deponent (simple past διαδέχτηκα, διαδέχθηκα)
- (transitive) succeed, follow (to come next after in order)
- Ο Γεώργιος Αʹ διαδέχθηκε τον Όθωνα το 1863. ― O Geórgios Aʹ diadéchthike ton Óthona to 1863. ― George I succeeded Otto (as King of Greece) in 1863.
- Ο γιος του τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία. ― O gios tou ton diadéchthike stin prothypourgía. ― His son succeeded him as Prime Minister.
Conjugation
διαδέχομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | διαδέχομαι | θα διαδέχομαι | διαδεχόμουν, διαδεχόμουνα |
| 2nd person | διαδέχεσαι | θα διαδέχεσαι | διαδεχόσουν, διαδεχόσουνα | |
| 3rd person | διαδέχεται | θα διαδέχεται | διαδεχόταν, διαδεχότανε | |
| 1st person | pl | διαδεχόμαστε | θα διαδεχόμαστε | διαδεχόμασταν, διαδεχόμαστε2 |
| 2nd person | διαδέχεστε, διαδεχόσαστε1 | θα διαδέχεστε, διαδεχόσαστε1 | διαδεχόσασταν, διαδεχόσαστε2 | |
| 3rd person | διαδέχονται | θα διαδέχονται | διαδέχονταν, διαδεχόντανε, διαδεχόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | διαδεχθώ, διαδεχτώ | θα διαδεχθώ, θα διαδεχτώ | διαδέχθηκα, διαδέχτηκα |
| 2nd person | διαδεχθείς, διαδεχτείς | θα διαδεχθείς, διαδεχτείς | διαδέχθηκες, διαδέχτηκες | |
| 3rd person | διαδεχθεί, διαδεχτεί | θα διαδεχθεί, διαδεχτεί | διαδέχθηκε, διαδέχτηκε | |
| 1st person | pl | διαδεχθούμε, διαδεχτούμε | θα διαδεχθούμε, διαδεχτούμε | διαδεχθήκαμε, διαδεχτήκαμε |
| 2nd person | διαδεχθείτε, διαδεχτείτε | θα διαδεχθείτε, διαδεχτείτε | διαδεχθήκατε, διαδεχτήκατε | |
| 3rd person | διαδεχθούν, διαδεχτούν, διαδεχθούνε, διαδεχτούνε | θα διαδεχθούν, θα διαδεχτούν, θα διαδεχθούνε, θα διαδεχτούνε | διαδέχθηκαν, διαδέχτηκαν, διαδεχθήκανε, διαδεχτήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | διαδέξου | |
| 2nd person | pl | —3 | διαδεχθείτε, διαδεχτείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω διαδεχθεί, έχεις διαδεχθεί έχει διαδεχθεί, …; έχω διαδεχτεί, έχεις διαδεχτεί έχει διαδεχτεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω διαδεχθεί, θα έχεις διαδεχθεί, θα έχει διαδεχθεί, …; θα έχω διαδεχτεί, θα έχεις διαδεχτεί, θα έχει διαδεχτεί, … | |||
| Past perfect | είχα διαδεχθεί, είχες διαδεχθεί, είχε διαδεχθεί, … ; είχα διαδεχτεί, είχες διαδεχτεί, είχε διαδεχτεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful | ||||
Synonyms
- (succeed, follow): ακολουθώ (akolouthó), έπομαι (épomai), κληρονομώ (klironomó, “inherit”)
Related terms
- διαδοχή f (diadochí, “succession”)
- διάδοχος m or f (diádochos, “successor, heir”)
- διαδοχικός (diadochikós, “successive, consecutive”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.