σέβομαι

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *tyegʷ- (“avoid, yield to”). Cognates include Sanskrit त्यक्त (tyaktá, “forsaken, abandoned”) and त्यजति (tyajati, “to forsake, abandon”) and Avestan 𐬌𐬚𐬀𐬌𐬌𐬀𐬘𐬀𐬵-‎ (iθaiiajah-), 𐬌𐬚𐬌𐬌𐬈𐬘𐬀𐬵-‎ (iθiiejah-).

Pronunciation
 

Verb

σέβομαι • (sébomai)

  1. to feel awe or fear before God, especially when about to do something disgraceful; to feel shame, religious awe

Inflection

Also see σεβάζομαι (sebázomai) and the later active form σέβω (sébō).

   Present: σέβομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative σέβομαι σέβῃ,
σέβει		 σέβεται σέβεσθον σέβεσθον σεβόμεθᾰ σέβεσθε σέβονται
subjunctive σέβωμαι σέβῃ σέβηται σέβησθον σέβησθον σεβώμεθᾰ σέβησθε σέβωνται
optative σεβοίμην σέβοιο σέβοιτο σέβοισθον σεβοίσθην σεβοίμεθᾰ σέβοισθε σέβοιντο
imperative   σέβου σεβέσθω σέβεσθον σεβέσθων   σέβεσθε σεβέσθων
middle/passive
infinitive σέβεσθαι
participle m σεβόμενος
f σεβομένη
n σεβόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐσεβόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἐσεβόμην ἐσέβου ἐσέβετο ἐσέβεσθον ἐσεβέσθην ἐσεβόμεθᾰ ἐσέβεσθε ἐσέβοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σεβήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative σεβήσομαι σεβήσῃ σεβήσεται σεβήσεσθον σεβήσεσθον σεβησόμεθᾰ σεβήσεσθε σεβήσονται
optative σεβησοίμην σεβήσοιο σεβήσοιτο σεβήσοισθον σεβησοίσθην σεβησοίμεθᾰ σεβήσοισθε σεβήσοιντο
passive
infinitive σεβήσεσθαι
participle m σεβησόμενος
f σεβησομένη
n σεβησόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐσέφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐσέφθην ἐσέφθης ἐσέφθη ἐσέφθητον ἐσεφθήτην ἐσέφθημεν ἐσέφθητε ἐσέφθησᾰν
subjunctive σεφθῶ σεφθῇς σεφθῇ σεφθῆτον σεφθῆτον σεφθῶμεν σεφθῆτε σεφθῶσῐ(ν)
optative σεφθείην σεφθείης σεφθείη σεφθεῖτον,
σεφθείητον		 σεφθείτην,
σεφθειήτην		 σεφθεῖμεν,
σεφθείημεν		 σεφθεῖτε,
σεφθείητε		 σεφθεῖεν,
σεφθείησᾰν
imperative   σέφθητῐ σεφθήτω σέφθητον σεφθήτων   σέφθητε σεφθέντων
passive
infinitive σεφθῆναι
participle m σεφθείς
f σεφθεῖσᾰ
n σεφθέν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

References

Greek

Etymology

From Ancient Greek σέβομαι.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈse.vo.me/
  • Hyphenation: σέ‧βο‧μαι

Verb

σέβομαι • (sévomai) deponent (simple past σεβάστηκα)

  1. respect

Conjugation
σέβομαι   (deponent verb: passive forms only)
Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg σέβομαι σεβαστώ
2 sg σέβεσαι σεβαστείς
3 sg σέβεται σεβαστεί
1 pl σεβόμαστε σεβαστούμε
2 pl σέβεστε, σεβόσαστε σεβαστείτε
3 pl σέβονται σεβαστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg σεβόμουν(α) σεβάστηκα
2 sg σεβόσουν(α) σεβάστηκες
3 sg σεβόταν(ε) σεβάστηκε
1 pl σεβόμασταν, (‑όμαστε) σεβαστήκαμε
2 pl σεβόσασταν, (‑όσαστε) σεβαστήκατε
3 pl σέβονταν, (σεβόντουσαν) σεβάστηκαν, σεβαστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα σέβομαι ➤ θα σεβαστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα σέβεσαι, … θα σεβαστείς, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … σεβαστεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … σεβαστεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … σεβαστεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg {σέβου}1 σεβάσου
2 pl σέβεστε σεβαστείτε
Other forms Passive voice
Present participle ➤   σεβόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle ➤   —
Nonfinite form ➤   σεβαστεί
Notes    1. In formal expressions like σέβου τους νόμους (sévou tous nómous, “respect the laws!”).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
  • σέβω (sévo) (formal, especially of laws)
α...ω
  • αλληλοσεβασμός m (allilosevasmós, “respecting each other”)
  • αξιοσέβαστος (axiosévastos, “much respected”) (formal)
  • ασέβεια f (aséveia, “disrespectfulness”)
  • ασεβής (asevís, “disrespectful”), άσεβος (ásevos)
  • ασεβώ (asevó, “disrespect; act impiously”)
  • αυτοσεβασμός m (aftosevasmós, “self-respect”)
  • ευσεβάστως (efsevástos, “with extreme respect”, adverb) (dated, formal)
  • ευσέβεια f (efséveia, “piousness”)
  • ευσεβής (efsevís, “pious, devout”)
  • ευσεβισμός m (efsevismós, “pietism”)
  • θεοσέβεια f (theoséveia, “piousness”)
  • θεοσεβής (theosevís, “devout, pious; godfearing”)
  • σέβας n (sévas, “respect”) (formal)
  • σέβασμα n (sévasma, “respect”) (formal, in expressions)
  • Σεβασμιότατος m (Sevasmiótatos, “Eminence”)
  • σεβασμιότητα f (sevasmiótita, “eminence”)
  • σεβασμός m (sevasmós, “respect”)
  • σεβαστός (sevastós, “respected, venerable”)
  • σέβω (sévo, “respect”) (formal)

And see related words from roots

  • σοβ- → σοβαρός (sovarós, “serious”)
  • σεμ- → σεμνός (semnós, “modest”)
  • σεπ- → σεπτός (septós, “respected, holy”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.