χαλάω

Ancient Greek

Etymology

Of Pre-Greek origin. Not related to Armenian խաղ (xał, “game, pastime”).[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰa.lá.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰaˈla.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /xaˈla.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xaˈla.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xaˈla.o/

Verb

χαλάω • (khaláō) [2][3][4][5][6]

(transitive) I slacken; I loosen
(intransitive) I become slack; I become loose

Inflection

Present: χαλῶ, χαλῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χαλῶ	χαλᾷς	χαλᾷ	χαλᾶτον	χαλᾶτον	χαλῶμεν	χαλᾶτε	χαλῶσῐ(ν)
	subjunctive	χαλῶ	χαλᾷς	χαλᾷ	χαλᾶτον	χαλᾶτον	χαλῶμεν	χαλᾶτε	χαλῶσῐ(ν)
	optative	χαλῴην/ χαλῷμῐ	χαλῴης/ χαλῷς	χαλῴη/ χαλῷ	χαλῴητον/ χαλῷτον	χαλῳήτην/ χαλῴτην	χαλῴημεν/ χαλῷμεν	χαλῴητε/ χαλῷτε	χαλῴησᾰν/ χαλῷεν
	imperative		χάλᾱ	χαλάτω	χαλᾶτον	χαλάτων		χαλᾶτε	χαλώντων
middle/ passive	indicative	χαλῶμαι	χαλᾷ	χαλᾶται	χαλᾶσθον	χαλᾶσθον	χαλώμεθᾰ	χαλᾶσθε	χαλῶνται
	subjunctive	χαλῶμαι	χαλᾷ	χαλᾶται	χαλᾶσθον	χαλᾶσθον	χαλώμεθᾰ	χαλᾶσθε	χαλῶνται
	optative	χαλῴμην	χαλῷο	χαλῷτο	χαλῷσθον	χαλῴσθην	χαλῴμεθᾰ	χαλῷσθε	χαλῷντο
	imperative		χαλῶ	χαλάσθω	χαλᾶσθον	χαλάσθων		χαλᾶσθε	χαλάσθων
		active				middle/passive
infinitive		χαλᾶν				χαλᾶσθαι
participle		χαλῶν, χαλῶσᾰ, χαλῶν				χαλώμενος, χαλωμένη, χαλώμενον

Present: χαλάω, χαλάομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χαλάω	χαλάεις	χαλάει	χαλάετον	χαλάετον	χαλάομεν	χαλάετε	χαλάουσῐ(ν)
	subjunctive	χαλάω	χαλάῃς	χαλάῃ	χαλάητον	χαλάητον	χαλάωμεν	χαλάητε	χαλάωσῐ(ν)
	optative	χαλάοιμῐ	χαλάοις	χαλάοι	χαλάοιτον	χαλᾰοίτην	χαλάοιμεν	χαλάοιτε	χαλάοιεν
	imperative		χάλᾰε	χαλᾰέτω	χαλάετον	χαλᾰέτων		χαλάετε	χαλᾰόντων
middle/ passive	indicative	χαλάομαι	χαλάει/ χαλάῃ	χαλάεται	χαλάεσθον	χαλάεσθον	χαλᾰόμεθᾰ	χαλάεσθε	χαλάονται
	subjunctive	χαλάωμαι	χαλάῃ	χαλάηται	χαλάησθον	χαλάησθον	χαλᾰώμεθᾰ	χαλάησθε	χαλάωνται
	optative	χαλᾰοίμην	χαλάοιο	χαλάοιτο	χαλάοισθον	χαλᾰοίσθην	χαλᾰοίμεθᾰ	χαλάοισθε	χαλάοιντο
	imperative		χαλάου	χαλᾰέσθω	χαλάεσθον	χαλᾰέσθων		χαλάεσθε	χαλᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		χαλάειν				χαλάεσθαι
participle		χαλάων, χαλάουσᾰ, χάλᾰον				χαλᾰόμενος, χαλᾰομένη, χαλᾰόμενον

Imperfect: ἔχαλων, ἐχάλώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔχαλων	ἔχαλᾱς	ἔχαλᾱ	ἐχάλᾶτον	ἐχάλάτην	ἐχάλῶμεν	ἐχάλᾶτε	ἔχαλων
middle/ passive	indicative	ἐχάλώμην	ἐχάλῶ	ἐχάλᾶτο	ἐχάλᾶσθον	ἐχάλάσθην	ἐχάλώμεθᾰ	ἐχάλᾶσθε	ἐχάλῶντο

Imperfect: ἔχαλᾰον, ἐχάλᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔχαλᾰον	ἔχαλᾰες	ἔχαλᾰε	ἐχάλάετον	ἐχάλᾰέτην	ἐχάλάομεν	ἐχάλάετε	ἔχαλᾰον
middle/ passive	indicative	ἐχάλᾰόμην	ἐχάλάου	ἐχάλάετο	ἐχάλάεσθον	ἐχάλᾰέσθην	ἐχάλᾰόμεθᾰ	ἐχάλάεσθε	ἐχάλάοντο

Future: χαλάσω, χαλάσομαι, χαλασθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χαλάσω	χαλάσεις	χαλάσει	χαλάσετον	χαλάσετον	χαλάσομεν	χαλάσετε	χαλάσουσῐ(ν)
active	optative	χαλάσοιμῐ	χαλάσοις	χαλάσοι	χαλάσοιτον	χαλασοίτην	χαλάσοιμεν	χαλάσοιτε	χαλάσοιεν
middle	indicative	χαλάσομαι	χαλάσει/ χαλάσῃ	χαλάσεται	χαλάσεσθον	χαλάσεσθον	χαλασόμεθᾰ	χαλάσεσθε	χαλάσονται
middle	optative	χαλασοίμην	χαλάσοιο	χαλάσοιτο	χαλάσοισθον	χαλασοίσθην	χαλασοίμεθᾰ	χαλάσοισθε	χαλάσοιντο
passive	indicative	χαλασθήσομαι	χαλασθήσει/ χαλασθήσῃ	χαλασθήσεται	χαλασθήσεσθον	χαλασθήσεσθον	χαλασθησόμεθᾰ	χαλασθήσεσθε	χαλασθήσονται
passive	optative	χαλασθησοίμην	χαλασθήσοιο	χαλασθήσοιτο	χαλασθήσοισθον	χαλασθησοίσθην	χαλασθησοίμεθᾰ	χαλασθήσοισθε	χαλασθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		χαλάσειν			χαλάσεσθαι		χαλασθήσεσθαι
participle		χαλάσων, χαλάσουσᾰ, χάλασον			χαλασόμενος, χαλασομένη, χαλασόμενον		χαλασθησόμενος, χαλασθησομένη, χαλασθησόμενον

Aorist: ἐχάλασα, ἐχαλασάμην, ἐχαλάσθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχάλασα	ἐχάλασας	ἐχάλασε	ἐχαλάσατον	ἐχαλασάτην	ἐχαλάσαμεν	ἐχαλάσατε	ἐχάλασαν
	subjunctive	χαλάσω	χαλάσῃς	χαλάσῃ	χαλάσητον	χαλάσητον	χαλάσωμεν	χαλάσητε	χαλάσωσῐ(ν)
	optative	χαλάσαιμῐ	χαλάσαις/ χαλάσειας	χαλάσαι/ χαλάσειε	χαλάσαιτον	χαλασαίτην	χαλάσαιμεν	χαλάσαιτε	χαλάσαιεν/ χαλάσειαν
	imperative		χάλασον	χαλασάτω	χαλάσατον	χαλασάτων		χαλάσατε	χαλασάντων
middle	indicative	ἐχαλασάμην	ἐχαλάσω	ἐχαλάσατο	ἐχαλάσασθον	ἐχαλασάσθην	ἐχαλασάμεθα	ἐχαλάσασθε	ἐχαλάσαντο
	subjunctive	χαλάσωμαι	χαλάσῃ	χαλάσηται	χαλάσησθον	χαλάσησθον	χαλασώμεθα	χαλάσησθε	χαλάσωνται
	optative	χαλασαίμην	χαλάσαιο	χαλάσαιτο	χαλάσαισθον	χαλασαίσθην	χαλασαίμεθα	χαλάσαισθε	χαλάσαιντο
	imperative		χάλασαι	χαλασάσθω	χαλάσασθον	χαλασάσθων		χαλάσασθε	χαλασάσθων
passive	indicative	ἐχαλάσθην	ἐχαλάσθης	ἐχαλάσθη	ἐχαλάσθητον	ἐχαλασθήτην	ἐχαλάσθημεν	ἐχαλάσθητε	ἐχαλάσθησαν
	subjunctive	χαλασθῶ	χαλασθῇς	χαλασθῇ	χαλασθῆτον	χαλασθῆτον	χαλασθῶμεν	χαλασθῆτε	χαλασθῶσῐ(ν)
	optative	χαλασθείην	χαλασθείης	χαλασθείη	χαλασθεῖτον/ χαλασθείητον	χαλασθείτην/ χαλασθειήτην	χαλασθεῖμεν/ χαλασθείημεν	χαλασθεῖτε/ χαλασθείητε	χαλασθεῖεν/ χαλασθείησαν
	imperative		χαλάσθηθι	χαλασθήτω	χαλάσθητον	χαλασθήτων		χαλάσθητε	χαλασθέντων
		active			middle		passive
infinitive		χάλασαι			χαλάσασθαι		χαλασθῆναι
participle	m	χαλάσᾱς			χαλασάμενος		χαλασθείς
	f	χαλάσᾱσα			χαλασαμένη		χαλασθεῖσα
	n	χάλασαν			χαλασάμενον		χαλασθέν

Perfect: κεχάλασα

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεχάλασα	κεχάλασας	κεχάλασε	κεχαλάσατον	κεχαλάσατον	κεχαλάσαμεν	κεχαλάσατε	κεχαλάσᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεχαλασὼς ὦ/ κεχαλάσω	κεχαλασὼς ᾖς/ κεχαλάσῃς	κεχαλασὼς ᾖ/ κεχαλάσῃ	κεχαλασότε ἦτον/ κεχαλάσητον	κεχαλασότε ἦτον/ κεχαλάσητον	κεχαλασότες ὦμεν/ κεχαλάσωμεν	κεχαλασότες ἦτε/ κεχαλάσητε	κεχαλασότες ὦσῐ(ν)/ κεχαλάσωσῐ(ν)
	optative	κεχαλασὼς εἴην/ κεχαλάσοιμῐ/ κεχαλασοίην	κεχαλασὼς εἴης/ κεχαλάσοις/ κεχαλασοίης	κεχαλασὼς εἴη/ κεχαλάσοι/ κεχαλασοίη	κεχαλασότε εἴητον/ κεχαλασότε εἶτον/ κεχαλάσοιτον	κεχαλασὀτε εἰήτην/ κεχαλασότε εἴτην/ κεχαλασοίτην	κεχαλασότες εἴημεν/ κεχαλασότες εἶμεν/ κεχαλάσοιμεν	κεχαλασότες εἴητε/ κεχαλασότες εἶτε/ κεχαλάσοιτε	κεχαλασότες εἴησαν/ κεχαλασότε εἶεν/ κεχαλάσοιεν
	imperative		κεχαλασὼς ἴσθῐ	κεχαλασὼς ἔστω	κεχαλασότε ἔστον	κεχαλασότε ἔστων		κεχαλασότες ἔστε	κεχαλασότες ὄντων
		infinitive				participle
active		κεχαλασέναι				κεχαλασώς, κεχαλασυῖα, κεχαλασός

Pluperfect: ἐκεχάλασειν/ἐκεχάλαση

number		singular			dual		plural
pluperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεχάλασειν/ ἐκεχάλαση	ἐκεχάλασεις/ ἐκεχάλασης	ἐκεχάλασει(ν)	ἐκεχάλασετον	ἐκεχαλασέτην	ἐκεχάλασεμεν	ἐκεχάλασετε	ἐκεχάλασεσᾰν

Descendants

Greek: χαλάω (chaláo)
Latin: chalō
- Italian: calare

References

Beekes, Robert S. P. (2010), “χαλάω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, pages 1608-1609
χαλάω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
χαλάω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
χαλάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
χαλάω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
G5465 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Greek

Alternative forms

χαλώ (chaló)
χαλνώ (chalnó) (rare)

Etymology

From Byzantine Greek χαλῶ (khalô) (also χαλνῶ) from χαλάω / χαλῶ.

Pronunciation

IPA^(key): /xaˈlao/
Hyphenation: χα‧λά‧ω

Verb

χαλάω • (chaláo) (simple past χάλασα, passive χαλιέμαι)

(transitive, most senses and figuratively) break, ruin, destroy, wreck, spoil (damage, either permanently or that it requires repair)
Ο αδελφός μου χάλασε το κινητό μου. ― O adelfós mou chálase to kinitó mou. ― My brother broke my mobile phone.

Έβαλε ένα μάλλινο στο πλυντήριο και το χάλασε. ― Évale éna mállino sto plyntírio kai to chálase. ― She put a woollen thing in the washing machine and she ruined it.

Οι δύο τους χάλασαν την φιλιά τους για το τίποτα. ― Oi dýo tous chálasan tin filiá tous gia to típota. ― They broke off their friendship over nothing.

Πάλι μας χάλασε την βραδιά αυτός. ― Páli mas chálase tin vradiá aftós. ― He's ruined our night again.

Με αυτά που τρώει, θα χαλάσει την υγεία του. ― Me aftá pou tróei, tha chalásei tin ygeía tou. ― He'll ruin his health with those things he eats.
(transitive, figuratively) ruin, spoil (ruin the character of by overindulgence)
Δίνοντάς του ο,τι ήθελε, τον χάλασε η μάνα του. ― Dínontás tou o,ti íthele, ton chálase i mána tou. ― By giving him whatever he wanted, his mother spoilt him.
(transitive, of money) break (divide into smaller units)
Μπορείς να μου χαλάσεις ένα πενηντάρικο; ― Boreís na mou chaláseis éna penintáriko? ― Can you break a fifty for me?
(transitive) waste (squander uselessly)
Χάλασε την ζωή της με αυτόν τον άνθρωπο. ― Chálase tin zoḯ tis me aftón ton ánthropo. ― She wasted her life with that man.

Χαλάσαμε μια περιουσία γι' αυτό το σπίτι και μετά το κατέστρεψε μια καταιγίδα. ― Chalásame mia periousía gi' aftó to spíti kai metá to katéstrepse mia kataigída. ― We wasted a fortune on that house and then a storm destroyed it.
(transitive, scholarly, for people) kill (put to death)
(transitive, scholarly, for virgin) deflower (take the virginity)
(intransitive, also figuratively) break, break down, become ruined (become damaged, unusable or no longer viable)
Το ρολόι χάλασε μέσα στη θάλασσα. ― To rolói chálase mésa sti thálassa. ― The watch broke in the sea.

Χάλασε η τηλεόραση και χρειάζεται επισκευή. ― Chálase i tileórasi kai chreiázetai episkeví. ― The television broke it needs to be repaired.

Μετά από έξι χρόνια χάλασε ο γάμος τους. ― Metá apó éxi chrónia chálase o gámos tous. ― Their marriage broke down after six years.

Πως να μην του χαλάσει η διάθεση μ' αυτόν τον άνθρωπο; ― Pos na min tou chalásei i diáthesi m' aftón ton ánthropo? ― How can his mood not have been ruined by that person?
(intransitive, of food) spoil (become bad, sour or rancid)
Χαλάσανε τα φρούτα, πέταξέ τα. ― Chalásane ta froúta, pétaxé ta. ― The fruits have spoiled, throw them out.
(intransitive, of body parts) become ruined
Χάλασαν τα μάτια του επειδή δεν διάβαζε με γυαλιά όταν τα χρειαζόταν. ― Chálasan ta mátia tou epeidí den diávaze me gyaliá ótan ta chreiazótan. ― His eyes were ruined because he didn't read with glasses when he needed them.
(intransitive, of teeth) decay, rot
Αν εξακουλουθήσεις να τρως γλυκά, θα χαλάσουν τα δόντια σου. ― An exakoulouthíseis na tros glyká, tha chalásoun ta dóntia sou. ― If you continue to eat sweets, your teeth will rot.
(intransitive, of weather) become bad, get worse
Όλη την εβδομάδα είχε λιακάδα αλλά ξαφνικά χάλασε ο καιρός. ― Óli tin evdomáda eíche liakáda allá xafniká chálase o kairós. ― There was sunny weather all week but suddenly the weather got worse.

Conjugation

χαλώ, χαλάω

	Present →	Imperfect →	Continuous future →	Continuous subjunctive →	Imperative →
1s	χαλώ, χαλάω	χαλούσα, χάλαγα	θα χαλώ, θα χαλάω	να χαλώ, να χαλάω
2s	χαλάς	χαλούσες, χάλαγες	θα χαλάς	να χαλάς	χάλα, χάλαγε
3s	χαλά, χαλάει	χαλούσε, χάλαγε	θα χαλά, θα χαλάει	να χαλά, να χαλάει

1p	χαλούμε, χαλάμε	χαλούσαμε, χαλάγαμε	θα χαλούμε, θα χαλάμε	να χαλούμε, να χαλάμε
2p	χαλάτε	χαλούσατε, χαλάγατε	θα χαλάτε	να χαλάτε	χαλάτε
3p	χαλούν, χαλούνε, χαλάνε, χαλάν	χαλούσαν, χαλούσανε, χάλαγαν, χαλάγανε	θα χαλούν, θα χαλούνε, θα χαλάνε, θα χαλάν	να χαλούν, να χαλούνε, να χαλάνε, να χαλάν

	Dependent ^†	Simple past →	Simple future →	Simple subjunctive →	Imperative →
1s	χαλάσω	χάλασα	θα χαλάσω	να χαλάσω
2s	χαλάσεις	χάλασες	θα χαλάσεις	να χαλάσεις	χάλασε, χάλα
3s	χαλάσει	χάλασε	θα χαλάσει	να χαλάσει

1p	χαλάσουμε, χαλάσομε	χαλάσαμε	θα χαλάσουμε, θα χαλάσομε	να χαλάσουμε, να χαλάσομε
2p	χαλάσετε	χαλάσατε	θα χαλάσετε	να χαλάσετε	χαλάστε
3p	χαλάσουν, χαλάσουνε	χάλασαν, χαλάσανε, χαλάσαν	θα χαλάσουν, θα χαλάσουνε	να χαλάσουν, να χαλάσουνε

	Perfect →	Pluperfect →	Future perfect →	Subjunctive →
1s	έχω χαλάσει	είχα χαλάσει	θα έχω χαλάσει	να έχω χαλάσει
2s	έχεις χαλάσει	είχες χαλάσει	θα έχεις χαλάσει	να έχεις χαλάσει
3s	έχει χαλάσει	είχε χαλάσει	θα έχει χαλάσει	να έχει χαλάσει

1p	έχουμε χαλάσει	είχαμε χαλάσει	θα έχουμε χαλάσει	να έχουμε χαλάσει
2p	έχετε χαλάσει	είχατε χαλάσει	θα έχετε χαλάσει	να έχετε χαλάσει
3p	έχουν χαλάσει	είχαν χαλάσει	θα έχουν χαλάσει	να έχουν χαλάσει

	Participle:	χαλώντας	Non-finite ^‡	χαλάσει	68-ασ-2A1-2A1d

	This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.

Derived terms

χαλασιά f (chalasiá, “destruction, ruination”)
χάλασμα n (chálasma, “ruin, ruination, spoilage”)
χαλασμένος (chalasménos, “broken, rotten”)
χαλασμός m (chalasmós, “destruction”)
χαλαστής m (chalastís, “breaker, destroyer”)
χαλάστρα f (chalástra, “ruination, destruction”)

Related terms

με χαλάει (κάτι) (me chaláei (káti), “(something) is causing resentment or displeasure to me”)
τα χαλάω (με κάποιον) (ta chaláo (me kápoion), “breakup (with someone, for romantic relationships)”)
τη χαλάω (σε κάποιον) (ti chaláo (se kápoion), “ruin someone's mood”)
ο κόσμος να χαλάσει (o kósmos na chalásei, “no matter what, under any circumstances”)
χαλάει ο κόσμος (chaláei o kósmos)
χαλάω κόσμο (chaláo kósmo)
χαλάω τον κόσμο (chaláo ton kósmo)
τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς (ton arápi ki an ton pléneis to sapoúni sou chalás, “put lipstick on a pig”)

Synonyms

(ruin, break, destroy): καταστρέφω (katastréfo), σπάω (spáo), βλάπτω (vlápto)
(decay, rot): σαπίζω (sapízo)
(weather, get worse): επιδεινώνομαι (epideinónomai)
(waste): ξοδεύω (xodévo)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Beekes, Robert S. P. (2010), “χαλάω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, pages 1608-1609

[2] χαλάω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

[3] χαλάω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers

[4] χαλάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

[5] χαλάω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter

[6] G5465 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979