सूनु

Sanskrit

Etymology 1

From Proto-Indo-Aryan *suHnúṣ, from Proto-Indo-Iranian *suHnúš (compare Avestan 𐬵𐬎𐬥𐬎‎ (hunu)), from Proto-Indo-European *suHnús (compare Gothic 𐍃𐌿𐌽𐌿𐍃 (sunus), Lithuanian sūnùs, Old Church Slavonic сꙑнъ (synŭ), Old English sunu (whence English son)).

Pronunciation

Noun

सूनु • (sūnú) m

  1. son, child, offspring
    • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 1.66.1b:
      रयिर्न चित्रा सूरो न सन्दृगायुर्न प्राणो नित्यो नसूनुः।
      तक्वा न भूर्णिर्वना सिषक्ति पयो न धेनुः शुचिर्विभावा॥
      rayirna citrā sūro na sandṛgāyurna prāṇo nityo nasūnuḥ.
      takvā na bhūrṇirvanā siṣakti payo na dhenuḥ śucirvibhāvā.
      LIKE the Sun's glance, like wealth of varied sort, like breath which is the life, like one's own son
      Like a swift bird, a cow who yields her milk, pure and refulgent to the wood he speeds.
    Synonyms: पुत्र (putrá), जात (jātá)
  2. a younger brother (Kir. i, 24)
  3. a daughter's son (W.)
  4. name of a rishi (having the patronymic आर्भव (ārbhava) or काश्यप (kāśyapa), author of RV. x, 176) (Auukr.)

Declension
Masculine u-stem declension of सूनु (sūnú)
Singular Dual Plural
Nominative सूनुः
sūnúḥ		 सूनू
sūnū́		 सूनवः
sūnávaḥ
Vocative सूनो
sū́no		 सूनू
sū́nū		 सूनवः
sū́navaḥ
Accusative सूनुम्
sūnúm		 सूनू
sūnū́		 सूनून्
sūnū́n
Instrumental सूनुना / सून्वा¹
sūnúnā / sūnvā̀¹		 सूनुभ्याम्
sūnúbhyām		 सूनुभिः
sūnúbhiḥ
Dative सूनवे / सून्वे²
sūnáve / sūnvè²		 सूनुभ्याम्
sūnúbhyām		 सूनुभ्यः
sūnúbhyaḥ
Ablative सूनोः / सून्वः²
sūnóḥ / sūnvàḥ²		 सूनुभ्याम्
sūnúbhyām		 सूनुभ्यः
sūnúbhyaḥ
Genitive सूनोः / सून्वः²
sūnóḥ / sūnvàḥ²		 सून्वोः
sūnvóḥ		 सूनूनाम्
sūnūnā́m
Locative सूनौ
sūnaú		 सून्वोः
sūnvóḥ		 सूनुषु
sūnúṣu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Less common

Noun

सूनु • (sūnú) f

  1. daughter (Mn. i, 10.)

Declension
Feminine u-stem declension of सूनु (sūnú)
Singular Dual Plural
Nominative सूनुः
sūnúḥ		 सूनू
sūnū́		 सूनवः
sūnávaḥ
Vocative सूनो
sū́no		 सूनू
sū́nū		 सूनवः
sū́navaḥ
Accusative सूनुम्
sūnúm		 सूनू
sūnū́		 सूनूः
sūnū́ḥ
Instrumental सून्वा
sūnvā̀		 सूनुभ्याम्
sūnúbhyām		 सूनुभिः
sūnúbhiḥ
Dative सूनवे / सून्वे¹ / सून्वै²
sūnáve / sūnvè¹ / sūnvaì²		 सूनुभ्याम्
sūnúbhyām		 सूनुभ्यः
sūnúbhyaḥ
Ablative सूनोः / सून्वाः²
sūnóḥ / sūnvā̀ḥ²		 सूनुभ्याम्
sūnúbhyām		 सूनुभ्यः
sūnúbhyaḥ
Genitive सूनोः / सून्वाः²
sūnóḥ / sūnvā̀ḥ²		 सून्वोः
sūnvóḥ		 सूनूनाम्
sūnūnā́m
Locative सूनौ / सून्वाम्²
sūnaú / sūnvā̀m²		 सून्वोः
sūnvóḥ		 सूनुषु
sūnúṣu
Notes
  • ¹Less common
  • ²Later Sanskrit

Etymology 2

From the root सूते (√sū, “to beget, produce, yield”), from Proto-Indo-Iranian [Term?], ultimately from Proto-Indo-European *sewH- (“to beget (a child)”).

Noun

सूनु • (sūnú) m

  1. one who presses out or extracts the soma-juice (RV. iii, 1, 12; = सोतृ (sotṛ), Sāy.)

Declension
Masculine u-stem declension of सूनु (sūnú)
Singular Dual Plural
Nominative सूनुः
sūnúḥ		 सूनू
sūnū́		 सूनवः
sūnávaḥ
Vocative सूनो
sū́no		 सूनू
sū́nū		 सूनवः
sū́navaḥ
Accusative सूनुम्
sūnúm		 सूनू
sūnū́		 सूनून्
sūnū́n
Instrumental सूनुना / सून्वा¹
sūnúnā / sūnvā̀¹		 सूनुभ्याम्
sūnúbhyām		 सूनुभिः
sūnúbhiḥ
Dative सूनवे / सून्वे²
sūnáve / sūnvè²		 सूनुभ्याम्
sūnúbhyām		 सूनुभ्यः
sūnúbhyaḥ
Ablative सूनोः / सून्वः²
sūnóḥ / sūnvàḥ²		 सूनुभ्याम्
sūnúbhyām		 सूनुभ्यः
sūnúbhyaḥ
Genitive सूनोः / सून्वः²
sūnóḥ / sūnvàḥ²		 सून्वोः
sūnvóḥ		 सूनूनाम्
sūnūnā́m
Locative सूनौ
sūnaú		 सून्वोः
sūnvóḥ		 सूनुषु
sūnúṣu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Less common

Noun

सूनु • (sūnu) m

  1. one who urges or incites, an inciter (Sāy. on RV. i, 103, 4)
  2. the sun (= सवितृ (savitṛ)) (L.)

Declension
Masculine u-stem declension of सूनु (sūnú)
Singular Dual Plural
Nominative सूनुः
sūnúḥ		 सूनू
sūnū́		 सूनवः
sūnávaḥ
Vocative सूनो
sū́no		 सूनू
sū́nū		 सूनवः
sū́navaḥ
Accusative सूनुम्
sūnúm		 सूनू
sūnū́		 सूनून्
sūnū́n
Instrumental सूनुना / सून्वा¹
sūnúnā / sūnvā̀¹		 सूनुभ्याम्
sūnúbhyām		 सूनुभिः
sūnúbhiḥ
Dative सूनवे / सून्वे²
sūnáve / sūnvè²		 सूनुभ्याम्
sūnúbhyām		 सूनुभ्यः
sūnúbhyaḥ
Ablative सूनोः / सून्वः²
sūnóḥ / sūnvàḥ²		 सूनुभ्याम्
sūnúbhyām		 सूनुभ्यः
sūnúbhyaḥ
Genitive सूनोः / सून्वः²
sūnóḥ / sūnvàḥ²		 सून्वोः
sūnvóḥ		 सूनूनाम्
sūnūnā́m
Locative सूनौ
sūnaú		 सून्वोः
sūnvóḥ		 सूनुषु
sūnúṣu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Less common

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.