सूर्य

Hindi

Etymology

From Sanskrit सूर्य (sūrya). Doublet of सूरज (sūraj).

Noun

सूर्य (sūrya) m (Urdu spelling سوریہ)

  1. (astronomy) sun

Declension

Declension of सूर्य
Singular Plural
Direct सूर्य (sūrya) सूर्य (sūrya)
Oblique सूर्य (sūrya) सूर्यों (sūryõ)
Vocative सूर्य (sūrya) सूर्यो (sūryo)

Synonyms


Marathi

Etymology

Borrowed from Sanskrit सूर्य (sūrya).

Noun

सूर्य (sūrya) m

  1. (astronomy) sun
  2. (mythology) Surya

References

  • Maxine Berntsen (1982-1983), सूर्य”, in A Basic Marathi-English Dictionary, New Delhi: American Institute of Indian Studies
  • James Thomas Molesworth (1857), सूर्य”, in A dictionary, Marathi and English, Bombay: Printed for government at the Bombay Education Society's Press

Nepali

Noun

सूर्य (sūrya), pronounced सुर्य (surya)

  1. (astronomy) sun

Sanskrit

Etymology

Variety of सूर (sū́ra, the sun), from स्वर् (svár, the sun, sunshine), from Proto-Indo-Aryan *súHar, from Proto-Indo-Iranian *súHar, from Proto-Indo-European *sóh₂wl̥, whence also Ancient Greek ἥλιος (hḗlios), Latin sōl and Persian خور (khur).

Pronunciation

Noun

सूर्य (sū́rya) m

  1. the sun
    • ~1520, Krishna Das Kaviraja, “Ādi-līlā”, in Śrī Caitanya-caritāmṛta:
      एइ चन्द्र सूर्य दुइ परम सदय जगतेर भाग्ये गौडे करिला उदय।
      ei candra sūrya dui parama sadaya jagatera bhāgye gauḍe karilā udaya.
      These two, the sun and moon, are very kind to the people of the world. Thus for the good fortune of all, They have appeared on the horizon of Bengal.
  2. a symbolical expression for the number twelve (in allusion to the sun in the 12 signs of the zodiac)
  3. (Hinduism, Buddhism, Jainism) Surya, the solar deity
  4. A male given name

Declension

Masculine a-stem declension of सूर्य (sū́rya)
Singular Dual Plural
Nominative सूर्यः
sū́ryaḥ
सूर्यौ
sū́ryau
सूर्याः / सूर्यासः¹
sū́ryāḥ / sū́ryāsaḥ¹
Vocative सूर्य
sū́rya
सूर्यौ
sū́ryau
सूर्याः / सूर्यासः¹
sū́ryāḥ / sū́ryāsaḥ¹
Accusative सूर्यम्
sū́ryam
सूर्यौ
sū́ryau
सूर्यान्
sū́ryān
Instrumental सूर्येण
sū́ryeṇa
सूर्याभ्याम्
sū́ryābhyām
सूर्यैः / सूर्येभिः¹
sū́ryaiḥ / sū́ryebhiḥ¹
Dative सूर्याय
sū́ryāya
सूर्याभ्याम्
sū́ryābhyām
सूर्येभ्यः
sū́ryebhyaḥ
Ablative सूर्यात्
sū́ryāt
सूर्याभ्याम्
sū́ryābhyām
सूर्येभ्यः
sū́ryebhyaḥ
Genitive सूर्यस्य
sū́ryasya
सूर्ययोः
sū́ryayoḥ
सूर्याणाम्
sū́ryāṇām
Locative सूर्ये
sū́rye
सूर्ययोः
sū́ryayoḥ
सूर्येषु
sū́ryeṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants

Adjective

सूर्य (sū́rya)

  1. solar

Declension

Masculine a-stem declension of सूर्य
Nom. sg. सूर्यः (sūryaḥ)
Gen. sg. सूर्यस्य (sūryasya)
Singular Dual Plural
Nominative सूर्यः (sūryaḥ) सूर्यौ (sūryau) सूर्याः (sūryāḥ)
Vocative सूर्य (sūrya) सूर्यौ (sūryau) सूर्याः (sūryāḥ)
Accusative सूर्यम् (sūryam) सूर्यौ (sūryau) सूर्यान् (sūryān)
Instrumental सूर्येण (sūryeṇa) सूर्याभ्याम् (sūryābhyām) सूर्यैः (sūryaiḥ)
Dative सूर्याय (sūryāya) सूर्याभ्याम् (sūryābhyām) सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
Ablative सूर्यात् (sūryāt) सूर्याभ्याम् (sūryābhyām) सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
Genitive सूर्यस्य (sūryasya) सूर्ययोः (sūryayoḥ) सूर्याणाम् (sūryāṇām)
Locative सूर्ये (sūrye) सूर्ययोः (sūryayoḥ) सूर्येषु (sūryeṣu)
Feminine ā-stem declension of सूर्य
Nom. sg. सूर्या (sūryā)
Gen. sg. सूर्यायाः (sūryāyāḥ)
Singular Dual Plural
Nominative सूर्या (sūryā) सूर्ये (sūrye) सूर्याः (sūryāḥ)
Vocative सूर्ये (sūrye) सूर्ये (sūrye) सूर्याः (sūryāḥ)
Accusative सूर्याम् (sūryām) सूर्ये (sūrye) सूर्याः (sūryāḥ)
Instrumental सूर्यया (sūryayā) सूर्याभ्याम् (sūryābhyām) सूर्याभिः (sūryābhiḥ)
Dative सूर्यायै (sūryāyai) सूर्याभ्याम् (sūryābhyām) सूर्याभ्यः (sūryābhyaḥ)
Ablative सूर्यायाः (sūryāyāḥ) सूर्याभ्याम् (sūryābhyām) सूर्याभ्यः (sūryābhyaḥ)
Genitive सूर्यायाः (sūryāyāḥ) सूर्ययोः (sūryayoḥ) सूर्याणाम् (sūryāṇām)
Locative सूर्यायाम् (sūryāyām) सूर्ययोः (sūryayoḥ) सूर्यासु (sūryāsu)
Neuter a-stem declension of सूर्य
Nom. sg. सूर्यम् (sūryam)
Gen. sg. सूर्यस्य (sūryasya)
Singular Dual Plural
Nominative सूर्यम् (sūryam) सूर्ये (sūrye) सूर्याणि (sūryāṇi)
Vocative सूर्य (sūrya) सूर्ये (sūrye) सूर्याणि (sūryāṇi)
Accusative सूर्यम् (sūryam) सूर्ये (sūrye) सूर्याणि (sūryāṇi)
Instrumental सूर्येण (sūryeṇa) सूर्याभ्याम् (sūryābhyām) सूर्यैः (sūryaiḥ)
Dative सूर्याय (sūryāya) सूर्याभ्याम् (sūryābhyām) सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
Ablative सूर्यात् (sūryāt) सूर्याभ्याम् (sūryābhyām) सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
Genitive सूर्यस्य (sūryasya) सूर्ययोः (sūryayoḥ) सूर्याणाम् (sūryāṇām)
Locative सूर्ये (sūrye) सूर्ययोः (sūryayoḥ) सूर्येषु (sūryeṣu)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.